Voorbeelden van belangrijke boekhoudkwesties in een auditmemo

Het doel van een externe audit is om te bepalen of, naar de mening van een accountant, de financiële overzichten van een onderneming nauwkeurig de huidige financiële toestand weergeven. Een correcte weergave betekent dat naar het oordeel van de accountant de jaarrekening consistent voldoet aan de algemeen aanvaarde grondslagen voor financiële verslaggeving en geen afwijkingen van materieel belang bevat. Na het voltooien van een audit is het auditkantoor verantwoordelijk voor het uitbrengen van een formeel assurance-rapport, meestal een auditmemo genoemd. In gevallen waarin een of meer afwijkingen van materieel belang zijn ontdekt, hangt de mening van een accountant af van het type, de frequentie en de ernst van de tijdens de controle geconstateerde afwijkingen.

Materiaal versus Niet van materieel belang zijnde afwijkingen

Hoewel onjuiste informatie over een financiële verklaring kan worden beschouwd als een afwijking, zijn niet alle afwijkingen ernstig genoeg om als relevant te worden beschouwd. Bovendien is er geen gepubliceerde norm die een scheidslijn tussen materiële en onbeduidende of immateriële fouten vaststelt. International Accounting Standards en de Financial Accounting Standards Board geven echter een brede definitie, waarbij een fout doorgaans als materieel wordt beschouwd "als het oordeel van een redelijk persoon zou zijn veranderd of beïnvloed door de opname of correctie van het item." is een van de belangrijkste redenen waarom externe auditteams tijd nodig hebben voordat ze met een externe audit beginnen om eerst inzicht te krijgen in het bedrijf en de interne controleprocedures. Naast het helpen van het auditteam om tekortkomingen in de interne controle vast te stellen, helpt het proces auditors ook bij het vaststellen van materialiteit.

Feitelijke feiten Afwijkingen

Materiële boekhoudkwesties kunnen feitelijke of oordeelkundige afwijkingen zijn. Feitelijke afwijkingen houden meestal verband met het niet naleven van algemeen aanvaarde boekhoudbeginselen of het niet naleven van strenge interne controles. GAAP-gerelateerde voorbeelden van feitelijke, materiële kwesties omvatten een financiële verklaring die de rapportageperiode in de overzichtsheader niet duidelijk identificeert, die financiële informatie bevat in iets anders dan Amerikaanse dollars of die geen voetnoten bevat om ongebruikelijke transacties te verduidelijken. Een voorbeeld van individueel immateriële kwesties die in combinatie vaak leiden tot onnauwkeurige rekeningsaldi - een belangrijk belangrijk onderwerp - is onder meer het niet scheiden van taken, onjuiste gegevensinvoer en het niet regelmatig afstemmen van interne bedrijfsrekeningen.

Oordeelfeit Verkeerde Afspraken

Oordeel materiële boekhoudkwesties zijn verschillen die voortvloeien uit de beoordelingen van de bedrijfseigenaar in vergelijking met de mening van een accountant. Deze verschillen betreffen zaken als schattingen of grondslagen voor financiële verslaggeving die de auditor als onredelijk beschouwt. Schattingsmethoden verwijzen naar methoden die worden gebruikt in debiteuren en voorraadwaardering, toegerekende opbrengsten en afschrijvingen bedoeld om de kosten van vaste activa over hun geschatte gebruiksduur te verdelen. Een accountant kan de methode die een bedrijf gebruikt om significante en ongebruikelijke transacties te verwerken, ook beschouwen als het beleid voor de opname van opbrengsten en wijzigingen of volledige wijzigingen in de huidige grondslagen voor financiële verslaggeving van een bedrijf. Problemen kunnen zich ook voordoen in situaties waar er sprake is van een gebrek aan gezaghebbende richtlijnen of consensus of wanneer er een vraag is over hoe een bedrijf de normen voor financiële verslaglegging en wet- en regelgeving implementeert die nieuw zijn voor het bedrijf.

Geprojecteerde afwijkingen

Een accountant baseert een definitief oordeel op gevallen van specifieke en verwachte afwijkingen van materieel belang. Financiële controles omvatten over het algemeen geen volledige inspectie van elke transactie of elke boekhoudkundige procedure. In plaats daarvan selecteert de auditor willekeurig een representatief monster en test alleen bepaalde financiële transacties. Op basis van de sterkte of tekortkomingen van de interne beheersingsmaatregelen van het bedrijf en eventuele afwijkingen die tijdens de steekproefanalyse zijn ontdekt, projecteert de accountant niet alleen de kans dat deze afwijkingen nog steeds verschijnen, maar ook hoe waarschijnlijk het is dat gerelateerde afwijkingen van materieel belang zich voordoen. Op basis van deze informatie baseert een accountant een definitief oordeel, dat hij ook opneemt in het laatste deel van de auditmemo.