Commandoketen in organisatiestructuur

In een organisatiestructuur verwijst 'chain of command' naar de hiërarchie van rapportageverhoudingen van een bedrijf - van de bodem tot de top van een organisatie, die moet antwoorden aan wie. De commandostructuur stelt niet alleen verantwoordingsplicht vast, maar ook de lijnen van autoriteit en beslissingsbevoegdheid van een bedrijf. Een goede commandostructuur zorgt ervoor dat bij elke taak, functiepositie en afdeling één persoon de verantwoordelijkheid voor de uitvoering op zich neemt.

Command Chain Formation

De opdrachtketen gebeurt niet per ongeluk. Organisatieontwerpers leggen het uit als de laatste stap in het creëren van een organisatiestructuur. Planners overwegen eerst de doelstellingen van een bedrijf, omdat de organisatiestructuur de strategie moet ondersteunen. Ontwerpers bepalen vervolgens de taken die nodig zijn om de doelen te bereiken. Afdelingsvorming volgt nu ontwerpers beslissen hoe de taken moeten worden gegroepeerd. Groeperen beïnvloedt het delen van bronnen en het gemak waarmee mensen communiceren en hun werk coördineren. Na het afdelingsalaris wijzen ontwerpers bevoegdheden toe voor taken en gebieden. Zodra autoriteit is toegewezen, kunnen planners uiteindelijk de relaties tussen posities bepalen, waardoor een commandostructuur ontstaat.

Organisatieschema

De rapportagerelaties die zijn vastgelegd in de laatste stap van het ontwerpen van organisaties zijn gemakkelijk te zien op een organigram, dat de structuur van een bedrijf weergeeft. Beginnend bij de bodem, is elke positie verbonden met een erboven door een lijn. Door de lijn verticaal van positie naar positie te volgen, wordt de commandostructuur onthuld. Elke persoon is één schakel in de keten.

Span of Control

Een manager kan aan veel of weinig ondergeschikten zijn gekoppeld. Het aantal mensen dat rapporteert aan een manager wordt de controlegroep van een manager genoemd. Managers met een groot aantal controlegroepen hebben veel ondergeschikten en het is niet mogelijk voor een manager om de activiteit nauwkeurig te onderzoeken. Bijgevolg hebben werknemers onder dergelijke managers meer autoriteit om hun werk uit te voeren en nemen ze zelfs beslissingen dan werknemers die rapporteren aan managers met een beperkte mate van controle.

Platte organisaties

Wanneer een manager een grote hoeveelheid controle heeft, krijgt het organigram een ​​horizontaal, afgeplat uiterlijk. Er zijn minder managers nodig in het middenkader, dus het bedrijf heeft minder een machtshiërarchie. Dit zijn kenmerken die worden aangetroffen in organische organisatiestructuren. In organische structuren wordt het belang van de commandostructuur minder benadrukt, omdat macht wordt verdeeld onder werknemers. De keten mag alleen bestaan ​​uit werknemers en de eigenaar of werknemers van een manager van de CEO, wat zorgt voor een zeer korte commandostructuur. Bij gebrek aan bureaucratie kunnen platte organisaties gemakkelijk mobiliseren om aan de marktvoorwaarden te voldoen.

Verticale organisaties

Managers die nauw toezicht houden op ondergeschikten kunnen er maar een paar beheren. Deze managers hebben een beperkte mate van controle. Bij smalle overspanningen zijn meer managers nodig om te controleren of alle medewerkers goed worden gecontroleerd. Deze managers moeten ook op de voet worden gevolgd, gezien hun betrokkenheid bij details en besluitvorming. Dit resulteert in grote organisaties met verschillende lagen middenmanagement. De commandostructuur is belangrijk en wordt gebruikt om controle vanaf de top uit te oefenen. Veel regels regelen activiteiten. Dergelijke structuren zijn rigide en mechanistisch, waardoor er weinig ruimte is voor innovatie en creativiteit.