Ethiek en juridische kwesties bij verpleegsterpersoneel

Een aanhoudend tekort aan verplegend personeel in de Verenigde Staten daagt het geloof en de waarden van dit beroep uit. Veel verpleegkundigen zullen het misschien moeilijk vinden om hun ethische verplichtingen jegens patiënten na te komen vanwege onvoldoende personeel. Vanwege dit tekort klagen veel verpleegkundigen over emotioneel leed en ontevredenheid met hun werk en geven ze hun patiënten geen kwaliteitszorg. Zulke verpleegkundigen belanden in een ethisch dilemma, waarbij ze moeten kiezen tussen zorg voor hun eigen welzijn of de behoeften van hun patiënten.

Slechte patiëntenzorg

Een ethische verplichting die verpleegkundigen tijdens hun dagelijkse werkzaamheden moeten vervullen, is ervoor te zorgen dat zij patiënten beschermen tegen eventuele schade. Vanwege personeelstekorten vinden verpleegkundigen deze uitdaging echter moeilijk omdat het ziekenhuis waar ze werken ze toewijst om voor meerdere patiënten te zorgen. Daarbij stelt het ziekenhuis onrealistische doelen, vooral als deze patiënten gespecialiseerde zorg nodig hebben vanwege terminale ziekten. Als een ziekenhuis bijvoorbeeld zes kankerpatiënten die chemotherapie krijgen toewijst aan een enkele verpleegster, kan de verpleegster mogelijk niet voldoen aan alle behoeften van de andere patiënten. Chronisch zieke patiënten hebben holistische zorg en veel emotionele steun nodig. Ongepaste personeelsniveaus ontzeggen verpleegkundigen een kans om goede patiëntenzorg te bieden, ondanks hun opleiding en ervaring. Volgens het Online Journal of Issues in Nursing verhoogt dit ontoereikende tekort aan zorg de mortaliteit door patiënten omdat ze niet de nodige zorg ontvangen tijdens een ziekenhuisverblijf.

Afname van jobtevredenheid

Ethiek helpt verpleegkundigen om de juiste beslissingen te nemen onder begeleiding van hun moraal. Door acute personeelstekorten kunnen verpleegkundigen zich echter voortdurend ontevreden voelen over hun baan. De meeste ziekenhuizen reageren op de toenemende vraag van patiënten door te voorzien in overuren voor verpleegkundigen. Daarbij benadrukt het ziekenhuis alleen het technische aspect van de verpleegkundige zorg en vergeet het de zorgethiek, een persoonlijke waarde die de meeste verpleegkundigen koesteren. Ontevredenheid met het werk vloeit voort uit het vinden van een ongepaste werkomgeving waarbij verpleegkundigen onvoldoende tijd hebben om met de patiënten te communiceren en zinvolle verpleegkundige zorg bieden. Volgens de Journal of Nursing Ethics beschouwen veel verpleegkundigen het bieden van ondersteuning aan patiënten en comfortzorg als een vitaal aspect dat professionele waarden en ethiek weerspiegelt.

Morele nood

Verpleegkundigen die in een gezondheidszorg werken met onvoldoende personeel, kunnen lijden aan morele problemen, omdat zij van mening zijn dat zij hun ethische verantwoordelijkheid om patiënten tegen schade te beschermen, schaden door ontoereikende patiëntenzorg te bieden. Wanneer ziekenhuizen meerdere patiënten aan een verpleegkundige toewijzen, verstoort het ook het principe van goed doen om patiënten tegen schade te beschermen. Een verpleegster kan bijvoorbeeld beslissen om alleen de verplichte basiszorg aan een patiënt te geven, zoals injecties of medicijnen, maar de tijd ontbreekt om ze terug te wrijven of ze uit te wandelen. In ergere omstandigheden kunnen verpleegkundigen een medische fout begaan die leidt tot de dood van een patiënt, simpelweg omdat het ziekenhuis hen overspoelt met te veel verantwoordelijkheden. Zulke verpleegkundigen kunnen lijden aan geestelijk leed omdat ze denken dat ze betere zorg aan patiënten zouden hebben gegeven als het niet voor de meervoudige plichten was.

Burnout

Constante ethische conflicten op het werk kunnen leiden tot emotionele stress en fysieke en mentale burn-out. Verpleegkundigen die 24 uur op 24 werken om alle patiënten bij te wonen die het ziekenhuis hen toekent, lijden aan fysieke uitputting. Bovendien werken ze overuren om tegemoet te komen aan de toenemende vraag van de patiënt en tegelijkertijd de kwaliteit van de verpleegkundige zorg in gevaar te brengen. Op de lange termijn lijden dergelijke verpleegkundigen aan fysieke uitputting en mentale nood en kunnen ze overwegen hun beroep te beëindigen.

Juridische implicaties

Het publiek is zich bewust van het probleem van onderbezetting en ziet het als een belangrijk fundamenteel probleem in zorgcentra. Volgens eiseres raadslieden, kan het publiek gemakkelijk toegang tot de gegevens over de ontoereikende personeelsbezetting niveaus in de gezondheidszorg en het gebruiken om rechtszaken aan te lokken, zelfs in de afwezigheid van andere systematische problemen. Het federale bureau van inspecteur-generaal kondigde bijvoorbeeld aan dat het de mislukking van de zorg als gevolg van ontoereikende verpleegkundige niveaus zou behandelen als een reden voor strafrechtelijke en civielrechtelijke vervolging met behulp van de federale wet voor civiele valse claims. Bovendien zijn in de afgelopen jaren gezondheidszorginstellingen nog steeds rechtszaken tegen lage personeelsbezetting ontvangen. Zaken met betrekking tot deze rechtszaken raken aan slechte verpleegkundige zorg die leidt tot verwondingen, doorligwonden, bewoners die ronddwalen en zelfs de dood. In de meeste gevallen kent de jury grote nederzettingen toe aan de families van de slachtoffers, waardoor het een dure aangelegenheid wordt voor de zorgverleners.