De typische organisatie zonder winstoogmerk

De exacte structuur van een organisatie zonder winstoogmerk hangt gedeeltelijk af van waar deze is opgenomen: sommige staten hebben hun eigen vereisten voor het aantal directeuren of andere functionarissen van de non-profitorganisatie. De basisstructuur van een non-profitorganisatie is echter over het algemeen overal hetzelfde. De structuur is onderverdeeld in drie functionele gebieden - beheer, programma's en administratie - en vervolgens verder onderverdeeld binnen elk gebied, afhankelijk van het doel en de doelen van de non-profitorganisatie.

Governance of Nonprofits

Non-profitorganisaties worden bestuurd door de raad van bestuur. De grootte van de raad van bestuur kan variëren van drie tot meer dan 50. Elke staat heeft regels die de minimale grootte van het bord bepalen, maar de exacte grootte van het bord en het aantal keren dat het elk jaar samenkomt verandert van de ene organisatie naar de andere. een andere, afhankelijk van de behoeften van de organisatie.

Bestuursleden van non-profitorganisaties worden over het algemeen niet betaald, maar ze ontvangen mogelijk een vergoeding die is toegestaan ​​op grond van de statuten van de organisatie. Het bestuur is verantwoordelijk voor het beleid van de organisatie en krijgt bevoegdheden door de statuten van de organisatie. Het werk van het bestuur wordt gecoördineerd door de voorzitter en het bestuur kan zich organiseren in verschillende commissies die verantwoordelijk zijn voor het uitvoeren van verschillende operaties.

Beheer van non-profitorganisaties

De administratie bestaat uit het personeel dat toezicht houdt op alle programma's. Non-profitorganisatie omvat meestal een uitvoerend directeur of president en kantoorpersoneel. De uitvoerend directeur is verantwoordelijk voor het onderhouden van contacten met het bestuur en voor het uitvoeren van hun instructies, alsmede voor het toezicht houden op de mensen die de programma's van de non-profitorganisatie uitvoeren. Volgens een studie van Convio, de in Texas gevestigde consultant, is dit type gecentraliseerde structuur het meest succesvol voor non-profitorganisaties.

Programma's en soorten werk

De meeste non-profitorganisaties zijn opgericht om bepaalde soorten werk uit te voeren, bijvoorbeeld een daklozenopvangcentrum of geld inzamelen om schoon drinkwater te leveren in ontwikkelingslanden. De organisatie is gestructureerd in verschillende programmagebieden om dit werk uit te voeren en haar doelen te bereiken. Elk programmagebied kan dan zijn eigen afdelingshoofd of assistentdirecteur hebben. Typische programmagebieden kunnen zijn: fondsenwerving, operaties, ontwikkeling, human resources, vrijwilligerscoördinator, marketing of publiciteit en planning. De programmaleiders brengen verslag uit aan de chief executive en kunnen onder hen een aantal personeelsleden hebben.

Unieke beheersgebieden

Non-profitorganisaties hebben meestal verschillende soorten beheergebieden die mogelijk niet bestaan ​​in bedrijven met winstoogmerk. Dit kunnen fondsenwerving en schenkingsschrijven, vrijwilligersprogramma's en openbaar beleid zijn. Sommige van deze gebieden, zoals fondsenwerving, kunnen worden behandeld door de uitvoerend directeur of een hele afdeling, onder leiding van een assistent-directeur. Sommige non-profitorganisaties hebben mogelijk ook een programmadirecteur of adjunct-directeur die ervoor zorgt dat de organisatie voldoet aan de ethische vereisten die zijn vastgelegd in haar statuten en contact onderhoudt met de lokale gemeenschap.

Staatsregels

Veel staten hebben regels voor de structuur van non-profitorganisaties. Deze hebben over het algemeen te maken met het aantal bestuurders dat op het bord zit.

In Texas bijvoorbeeld vereist de code voor bedrijfsorganisaties dat organisaties zonder winstoogmerk ten minste drie directeuren, één president en één secretaris hebben. Het stelt ook dat dezelfde persoon geen president en secretaris kan zijn. Functionarissen en directeuren moeten ook natuurlijke personen zijn en geen corporaties. Californië vereist alleen non-profitorganisaties om één directeur te hebben, hoewel het vrij gebruikelijk is dat organisaties in de staat drie of meer directeuren hebben.