Hoe een vrijgave van een overeenkomst op te stellen

Risicobeheer is een sleutel tot het voortbestaan van een bedrijf. Veel interacties tussen bedrijven of met klanten brengen de mogelijkheid met zich mee van letsel of economisch verlies voor de andere partij. Deze risico's zijn soms onvoorspelbaar, maar vaak kunnen ze worden voorspeld en de verantwoordelijkheid voor het verlies worden toegewezen via een contract. Een vrijwaring van aansprakelijkheidsovereenkomst is een juridisch contract dat de verantwoordelijkheid voor letsel of economische schade van de ene naar de andere partij overdraagt. Deze overeenkomsten vereisen over het algemeen dat één partij afstand doet van haar recht om compensatie te vragen voor de mogelijke schending van een plicht door een andere partij. Een veelvoorkomend voorbeeld zou een vrijgave van aansprakelijkheid zijn die een sportbond zijn deelnemers verplicht om te ondertekenen, zodat deze worden beschermd als een deelnemer gewond raakt.
Inhoud
Met een vrijgave van aansprakelijkheid zijn er geen magische woorden die in elke context werken, noch is het nodig om een complexe juridische formulering te hebben om een afdwingbare overeenkomst te creëren. Wat wel duidelijk moet zijn, is de intentie van de partijen dat de verantwoordelijkheid voor schade of schade wordt overgedragen. Dit soort releases komen vaak voor wanneer de betrokken activiteit het risico op persoonlijk letsel met zich meebrengt. De vrijgave moet duidelijk de activiteit, de potentiële risico's en het feit dat de deelnemer zich bewust is van de risico's identificeren. In een commercieel contract kunnen ontheffingen of vrijwaringen van aansprakelijkheid worden gebruikt om een plafond vast te stellen voor schade die het gevolg is van een schending van het contract. In dergelijke gevallen moet in het contract een specifieke limiet voor schade met betrekking tot het contract worden vermeld, zoals het bedrag van de vergoeding of de uitkering die door de overtredende partij is verkregen.
Verdachtheid
Vrijstellingen of afstand van aansprakelijkheid moeten duidelijk en opvallend zijn om afdwingbaar te zijn. Vooral in contracten met veel bepalingen is het van cruciaal belang dat de vrijstelling niet verloren gaat of moeilijk te identificeren is. De taal die afziet van het recht om te vervolgen, de andere partij schadeloos te stellen of de beschikbare schadevergoeding te beperken, moet apart van de rest van het contract worden vermeld door middel van een vet gedrukt lettertype of een letter met een hoofdletter. Het is ook raadzaam om een eerste vak te gebruiken om de ondertekenende partij te laten erkennen dat hij deze specifieke bepaling heeft gelezen. Deze stappen helpen om de kans te vergroten dat een rechtbank de afstand bewaart in het geval de andere partij probeert een rechtszaak aan te spannen.
Taal en toon
Vooral in gevallen waar de partijen die de release ondertekenen niet juridisch geavanceerd zijn of gewone consumenten zijn, is het belangrijk om taal te gebruiken die duidelijk en begrijpelijk is. Het gebruik van legale of te complexe zinsstructuren kan aanleiding zijn om te beweren dat de ondertekenaar niet echt begreep wat hij ondertekende. De taal moet ondubbelzinnig en specifiek zijn. Ook moeten eventuele beperkingen van de schadevergoeding redelijk zijn in verhouding tot de omvang van het contract.
Andere factoren
Bij het analyseren van een verklaring van afstand of vrijgave van aansprakelijkheid, zullen rechtbanken ook naar andere factoren kijken bij het beslissen of ze de overeenkomst willen handhaven. Als de partijen een speciale relatie hebben, zoals een advocaat-cliënt, kan een rechtbank weigeren om zelfs een perfect geschreven verklaring af te dwingen. Als de partijen bij het contract een grote ongelijkheid in onderhandelingsmacht hebben en de voorwaarden van de overeenkomst schromelijk eenzijdig of oneerlijk zijn, kan de klant weigeren de publicatie af te dwingen. Het is belangrijk om te onthouden dat de release een manier is om een bedrijf te beschermen, niet een uitnodiging om zich onverantwoordelijk te gedragen. Als blijkt dat een partij schromelijk nalatig is of opzettelijk handelt zonder rekening te houden met de rechten van de andere partij, zal de vrijgave hen waarschijnlijk niet beschermen.