Voorbeelden van slechte communicatie op het werk

Geen enkel bedrijf functioneert perfect, maar de manier waarop mensen communiceren en problemen oplossen, kan een teken zijn van het algehele welzijn van een bedrijf. Gezonde communicatie op de werkplek is van cruciaal belang voor het behalen van resultaten en tegelijkertijd voor een positieve werkomgeving. Slechte communicatie kan echter een organisatie verlammen en een negatieve invloed hebben op het gehele personeel. Leren om slechte communicatiegewoonten te detecteren en ze door gezonde gewoontes te vervangen, zullen een positief effect hebben op de productiviteit en zelfs op financieel succes.

Passieve agressieve communicatie

Passief-agressieve communicatie is een slechte praktijk die een direct negatief effect heeft op hoe mensen zich voelen over zichzelf en anderen op de werkplek. Passief-agressief gedrag of communicatie is een moeilijke kwestie, omdat de negatieve dingen die worden gezegd of gedaan vaak subtiel zijn en niet als openlijk agressief, aanstootgevend of confronterend kunnen worden gezien. Echter, de persoon aan de ontvangende kant van de communicatie voelt zich herhaaldelijk verwaarloosd of slecht behandeld en tot het punt dat de relatie is beschadigd.

Medewerkers of leiders die weigeren rechtstreeks met een medewerker te spreken, zijn bijvoorbeeld passief-agressief. Opzettelijk e-mail en memo's gebruiken om exclusief te communiceren zonder ooit face-to-face met iemand op kantoor te praten, is een vorm van het probleem. Met opzet een project vermijden of met iemand aan een specifieke taak werken zonder redeneren is ook een vorm van passief-agressief gedrag op de werkplek.

Intimidatie op de werkplek

Intimidatie tactieken zijn een vorm van negatieve communicatie die snel een giftige en vaak angstige werkomgeving creëert. Een baas die zijn werknemers pest om dingen voor elkaar te krijgen, zal waarschijnlijk hoge omschakeltarieven ervaren. Intimidatie kan ook plaatsvinden tussen collega's die strijden om dezelfde promotie. Dit zenuwslopende gedrag is vaak in de vorm van directe verbale taal of fysiek bedreigende acties. Voorbeelden van intimidatie zijn luide spraak, het fysiek overnemen van werkruimte of staan ​​in nauwe fysieke nabijheid om ongemak te veroorzaken.

The Blame Game

Een ander voorbeeld van slechte communicatie hangt nauw samen met ethiek en verantwoordelijkheid. Het nalaten om een ​​fout te bezitten of de verantwoordelijkheid voor een gemiste deadline te accepteren, toont een gebrek aan verantwoordelijkheid. Maar anderen de schuld geven is contraproductief en werkt niet aan een oplossing voor het algemeen welzijn. Leren om verantwoordelijkheid te accepteren en vooruitgang te boeken is een positieve oplossing. Diegenen die anderen blijven beschuldigen voor hun fouten, zullen echter de werkrelaties schaden en worden mogelijk verbannen.

Niet luisteren

Er zijn tijden om een ​​pad voorwaarts in het bedrijfsleven te smeden, maar leiders en medewerkers die als niet-verbonden individuen werken en niet luisteren naar de mensen om hen heen, maken zich schuldig aan slechte communicatie. Er zijn veel voorbeelden van niet luisteren, waaronder het niet luisteren naar uw klantenbestand. Als een product of service terugkerende negatieve feedback ontvangt en u luistert niet en lost het probleem op, dan zullen uw klanten snel ontevreden raken en elders kopen. Een concurrent die luistert en voldoet aan de behoefte, kan ook het bedrijf van uw klant winnen.

In een kantooromgeving is ook het niet luisteren naar collega's problematisch. Het creëert een ecosysteem van minachting voor individuele gevoelens, en devalueert persoonlijke relaties op de werkplek. Als werknemers bijvoorbeeld hun bezorgdheid uiten over een probleem dat ze op de werkplek zien, maar de manager niet vraagt ​​om het probleem gedetailleerder uit te leggen of het probleem te onderzoeken, kan het probleem ongecontroleerd raken en zullen de werknemers waarschijnlijk het gevoel hebben dat hun invoer doet er niet toe. Werknemers willen het gevoel hebben dat hun ideeën waardevol zijn en weten dat ze worden erkend als waardevolle bijdragers aan de bedrijfsmissie.