Het inhuren van discriminatie van vrouwen

Al decennia lang wordt de status van vrouwen op de werkplek overal besproken, van de directiekamer tot de rechtszaal. Werkende vrouwen worden soms onderworpen aan vertekening vanwege seks, ondanks talloze wetten en regels die discriminatie op grond van werkgelegenheid voor vrouwen verbieden. Rechtszaken van districtsrechtbanken helemaal tot aan zaken van het Amerikaanse Hooggerechtshof maken beslissingen gebaseerd op discriminerende werkmethoden tegen vrouwen en andere beschermde groepen op de werkplek.

Vraagstukken met betrekking tot traditioneel vrouwelijke beroepen

In het verleden waren vrouwen gedegradeerd tot administratieve ondersteuning en administratieve functies zoals typisten van klerken, secretaresses en administratieve assistenten. Werkgevers die zich bezighielden met oneerlijke wervingspraktijken probeerden om verschillende redenen discriminerende wervingsbeslissingen te rechtvaardigen. Sommige werkgevers waren van mening dat vrouwen niet over de vaardigheden en kwalificaties beschikten die nodig waren om niet-traditionele en hoger betaalde functies uit te oefenen vanwege het geslacht. Andere werkgevers die vrouwen hebben ingehuurd of gepromoveerd tot leidinggevende of leidinggevende functies hebben voorkomen dat die vrouwen een hogere rol kregen, wat het 'glazen plafond' wordt genoemd. Het glazen plafond is een metafoor die wordt gebruikt om een ​​barrière te beschrijven waarbij de beoogde groep - in dit geval vrouwen - de hogere sporten op een carrièreladder kan zien maar door een onderscheid op basis van geslacht en het voorkomen van meer verantwoordelijke en invloedrijke posities wordt bereikt zakelijke beslissingen die de boodschap overbrengen dat mannen meer geschikt zijn voor leiderschapsrollen.

Dit blijkt uit een onderzoek uit 2003 van de universiteit van Californië, Hayward-professor dr. Richard Drogin, die ontdekte dat "vrouwen 72 procent uitmaken van het totale personeelsbestand van Wal-Mart, maar slechts 33 procent van de managers." Wal-Mart is de grootste werkgever in de VS Dit was een verontrustend onevenredig groot aantal vrouwen dat werd verhinderd hogere posities te bereiken, wat Wal-Mart er uiteindelijk toe bracht gedaagde te worden in een nationaal gender-bias rechtszaak.

Problemen met betrekking tot gelijke beloning

Een ander soort discriminerende behandeling waaraan vrouwen zijn blootgesteld, is ongelijke beloning. In een artikel over eerlijke werkomstandigheden staat: "Er is meer vooruitgang geboekt voor vrouwen, maar de meeste vrouwen blijven werken in banen die stereotiep zijn als vrouwelijke banen, en vrouwen in bijna alle functiecategorieën ontvangen minder beloning dan mannen in die functiegroepen." Redeneert dat werkgevers traditioneel van oordeel waren dat ongelijke beloning voor vrouwen puur en eenvoudig gebaseerd was op geslacht en de maatschappelijke perceptie dat vrouwen het 'zwakkere geslacht' zijn, niet in staat zijn om goed te functioneren in een zakelijke of zakelijke werkomgeving.

Een andere reden waarom werkgevers historisch werden gebruikt, was dat een man gezinsverantwoordelijkheden had en daarom meer geld moest verdienen dan vrouwen om voor een gezin te zorgen. Dit type flagrante discriminatie is echter uiterst moeilijk te verdedigen. Rechterlijke beslissingen hebben de pogingen van werkgevers om te rechtvaardigen dat een man die om zijn gezin geeft, verdient meer te worden betaald dan een vrouw die om haar gezin geeft.

Wetten die discriminatie tegen vrouwen verbieden

Er zijn veel antidiscriminatiewetgeving afgedwongen door de Amerikaanse Equal Employment Opportunity Commission, evenals door elke staat en lokale Fair Employment Practices Agency. De vroegste wetten over de boeken die discriminatie van groepen ondervertegenwoordigde bevolkingsgroepen in de beroepsbevolking, waaronder vrouwen, verbieden, omvatten de Equal Pay Act van 1963 en Titel VII van de Civil Rights Act van 1964. De onlangs vastgestelde Lilly Ledbetter Act van 2009 verbiedt ook discriminatie tegen vrouwen, maar ook oudere werknemers.

Het Amerikaanse Ministerie van Arbeid, Loon en Uurafdeling handhaaft de Family Medical Leave Act (FMLA), die personen beschermt die tijd nodig hebben om te werken voor ernstige medische aandoeningen, of voor werknemers die tijd vrij moeten hebben om voor hun werk te zorgen een familielid met een ernstige medische aandoening. De reden waarom FMLA wordt beschouwd als een van de wetten die discriminatie van vrouwen verbieden, is omdat vrouwen over het algemeen de primaire zorgverleners zijn in familieconflicten en situaties waarin persoonlijke zorg en aandacht noodzakelijk zijn.