Handleiding voor het begrijpen van franchiseovereenkomsten

Een franchiseovereenkomst is een juridisch afdwingbaar contract waarbij een franchisegever licenties verleent voor het gebruik van bepaalde intellectuele eigendomsrechten en bedrijfseigen informatie, zoals handelsmerken, recepten en bedrijfsmethoden, aan een franchisenemer. Populaire Amerikaanse franchises zijn McDonald's en KFC, hoewel franchising niet beperkt is tot de restaurantindustrie. Omdat een franchisecontract veelomvattend is en kan overleven voor de duur van een bedrijf, moet deze zorgvuldig worden opgesteld.

Gebied

Elke franchiseovereenkomst moet een geografisch gebied definiëren waarin de franchisenemer vrij is om te werken, zelfs als het gebied beperkt is tot één enkele verkooppunt. Binnen het grondgebied is de franchisenemer vrij om winkels te vestigen en te adverteren namens deze verkooppunten. Een gebiedsvermelding kan exclusief of niet-exclusief zijn. In veel gevallen is de toekenning van franchises exclusief binnen een bepaald gebied, volgens de American Bar Association. Als de verleende rechten niet-exclusief zijn, moet de franchisenemer het territorium delen met andere franchisenemers.

Licensing

Het hart van elke franchiseovereenkomst is de niet-exclusieve overdracht van intellectuele eigendomsrechten van de franchisegever aan de franchisenemer. In vrijwel alle gevallen worden handelsmerkrechten overgedragen - bijvoorbeeld de gouden bogen van McDonald's en het gebruik van hun handelsnaam. Octrooirechten kunnen ook worden overgedragen. Ten slotte krijgt de franchisenemer het recht bepaalde bedrijfsgeheimen te gebruiken, zoals de formule voor Cola. Bedrijfsgeheime voorzieningen moeten zorgvuldig worden opgesteld, omdat ze niet wettelijk beschermd zijn evengoed als octrooien of handelsmerken. De toekenning van deze rechten moet worden beperkt tot een specifieke duur. Volgens de American Bar Association varieert de typische duur tussen vijf en twintig jaar.

Bedrijfsmethoden en -bewerking

Franchisers leggen franchisenemers verplichtingen op om hun bedrijfsmethoden te gebruiken en hun operationele normen na te leven. Het doel van deze vereisten is om de reputatie van de franchise te beschermen - als het bedrijf inefficiënt werkt, slechte klantenservice verleent of nalaat om de juiste normen voor netheid te handhaven, zou de economische waarde van de volledige franchise kunnen verslechteren.

Franchise vergoedingen

Franchisegevers leggen gewoonlijk twee soorten vergoedingen op aan franchisenemers: standaard franchisevergoedingen en royalty's. Franchisegelden hebben vaak de vorm van een vooruitbetaling. Royalty's zijn periodieke betalingen voor het gebruik van intellectuele-eigendomsrechten die meestal gebaseerd zijn op verkoopvolumes.

Advertising

Franchisenemers moeten hun franchise bekendmaken en moeten dit doen op een manier die is goedgekeurd door de franchisegever. Deze reclame komt niet alleen de franchisenemer ten goede, maar ook de hele franchise, door de naamsbekendheid van de franchise te vergroten. In veel gevallen behouden franchisegevers zich het recht voor alle reclamecampagnes vooraf goed te keuren om de reputatie van de franchise te beschermen. Hoewel sommige franchisegevers zelf alle reclamecampagnes ontwerpen, wordt van de franchisenemers doorgaans verwacht dat zij de rekening betalen voor reclame die waarschijnlijk hun inkomsten zal verhogen.

Opleiding

Franchisegevers garanderen doorgaans training en ondersteuning aan franchisenemers, aldus allbusiness.com, zodat medewerkers van franchisenemers zullen begrijpen hoe te voldoen aan de vereisten van franchisenemers. Franchisegevers kunnen personeel naar daadwerkelijke franchises sturen of kunnen werknemers vragen trainingen bij te wonen op de locatie van de franchisegever. McDonald's Hamburger University is een voorbeeld van de laatste regeling.

Antitrust-overwegingen

Amerikaanse anti-kartelwet legt beperkingen op aan de mate waarin de franchisegever de mogelijkheid van de franchisenemer om producten te kopen kan beperken. Een franchisegever kan bijvoorbeeld van een franchisenemer eisen dat hij klasse A-rundvlees koopt, maar hij kan van de franchisenemer niet eisen dat hij rundvlees van de franchisegever koopt.