De Goodwill-waardeberekening van een winkel

Soms is een detailhandel meer dan de som der delen. Het is niet ongebruikelijk voor een bedrijfseigenaar om zijn bedrijf te verkopen voor meer dan de waarde die is afgeleid van experts en analisten. Het verschil tussen wat een koper betaalt voor een bedrijf en de reële waarde van het bedrijf wordt beschouwd als goodwill. Retailbedrijven met een sterk merk, geweldige werknemers en sterke klantenrelaties hebben vaak goede wil. Accountants moeten de goodwill periodiek evalueren om ervoor te zorgen dat deze niet wordt aangetast.

Initiële Goodwill-berekening

Volgens Amerikaanse algemeen aanvaarde grondslagen voor financiële verslaggeving kan goodwill alleen worden gegenereerd door middel van een overname. Een accountant berekent goodwill door de koopprijs af te trekken van de reële waarde van het nettovermogen van de onderneming. De reële waarde van de nettoactiva is de waarde van activa minus verplichtingen. Stel dat bedrijf X Retailer A heeft gekocht voor $ 10.000. De activa van Retailer A worden gewaardeerd op $ 7.000 en verplichtingen worden gewaardeerd op $ 1.000. In deze situatie genereerde de aankoop $ 2000 goodwill voor Retailer A. De accountant debiteert de immateriële vaste activa-rekening voor $ 2000 bij het registreren van de journaalboeking voor de aankoop.

Waarom goede wil anders is

Goodwill wordt beschouwd als een immaterieel actief met een onbepaalde levensduur. Een detailhandelsbedrijf kan mogelijk andere immateriële activa hebben dan goodwill, zoals octrooien en handelsmerken. VS algemeen aanvaarde boekhoudprincipes instrueren accountants om immateriële activa, zoals patenten en handelsmerken, af te schrijven die een bepaalde levensduur hebben. Een accountant kan bijvoorbeeld een 10-jarig octrooi van $ 10.000 afschrijven op $ 1.000 per jaar. Aangezien het moeilijk is om de gebruiksduur van goodwill te bepalen, schrijven accountants goodwill af wanneer deze een bijzondere waardevermindering heeft ondergaan in plaats van af te schrijven.

De impairment test

VS algemeen aanvaarde boekhoudprincipes instrueren accountants om goodwill door middel van een tweedelige test te zetten alvorens het op te schrijven. Eerst vergelijkt de accountant de reële waarde van het bedrijf met de boekwaarde van het retailbedrijf. Als de reële waarde lager is, is de goodwill waarschijnlijk niet verminderd en boekt de accountant het actief niet. Als de boekwaarde hoger is dan de reële waarde, beschouwt de accountant de goodwill als waardevermindering. Een accountant zou bijvoorbeeld goodwill moeten noteren voor een winkelbedrijf met een reële waarde van $ 6.000 en een boekwaarde van $ 4.000.

Het waardeverminderingsbedrag

Als goodwill als een bijzondere waardevermindering wordt beschouwd, voert de accountant een afzonderlijke berekening uit om de nieuwe waarde van de goodwill te bepalen. Dit wordt aangeduid als impliciete goodwill. Om de impliciete goodwill te bepalen, trekt de reële waarde van de nettoactiva van de onderneming exclusief goodwill af van de reële waarde van de onderneming. Een bedrijf met een reële waarde van $ 6.000, een nettovermogen van $ 4.000 en een goodwill van $ 2.000 heeft bijvoorbeeld geleid tot een goodwill van nul. Aangezien de impliciete goodwill minder is dan de huidige goodwill, zou de accountant de goodwill verlagen van $ 2.000 naar nul. Als de impliciete goodwill meer is dan de huidige goodwill, is geen actie noodzakelijk.