Explain Laissez-Faire Economics

Economie is een brede sociale wetenschap die factoren bestudeert die vraag en aanbod van beperkte middelen stimuleren. Economische middelen worden gewoonlijk gedefinieerd als land, arbeid en kapitaal. Er zijn twee basistypen van economieën: commando en vrije markt. Beveleconomieën hebben meestal een centrale autoriteit die verantwoordelijk is voor de toewijzing en verdeling van economische middelen. Vrije markteconomieën vormen een laissez-faire-systeem, waarin individuen en bedrijven vrij zijn om economische middelen toe te wijzen op basis van hun behoeften en wensen.

Geschiedenis

Laissez-faire is een Franse term die gewoonlijk wordt gedefinieerd als "let do", hoewel andere definities ook "let it be" of "leave it alone" zijn. Adam Smith, auteur van "The Theory of Moral Sentiments" en "The Wealth of Nations, "Wordt vaak de vader van de moderne economie genoemd. Smith geloofde in een sterk laissez-faire economisch systeem waarin individuen beslissingen konden nemen op basis van hun eigen belangen. Smith was ook een voorstander van economische theorieën over vrije handel en kapitalisme.

feiten

Een laissez-faire-economie probeert de hoeveelheid overheidsingrijpen in de economie van een land te beperken. Adam Smith schreef over een concept dat hij 'de onzichtbare hand' noemde. In plaats van regeringen te verplichten zich te verplaatsen of middelen toe te wijzen volgens economische behoeften, werd de onzichtbare hand gezien wanneer individuen hun eigen economische beslissingen namen. De onzichtbare hand verplaatst goederen door de economie van een natie wanneer leveranciers natuurlijke hulpbronnen gebruiken en consumptiegoederen produceren. Zodra consumenten deze goederen kopen, zullen bedrijven ze blijven produceren zolang het winstgevend blijft.

Kenmerken

Comparatief voordeel is een ander uniek kenmerk van laissez-faire-economie. Landen hebben vaak het vermogen om een ​​item beter of efficiënter te produceren dan het andere. Bovendien kunnen landen meer natuurlijke hulpbronnen hebben om consumptiegoederen te produceren. Een comparatief voordeel in laissez-faire economie stelt landen in staat deel te nemen aan een vrije markt, waar ze goederen kunnen kopen of verkopen zonder bang te hoeven zijn voor overheidsingrijpen. Het efficiënte gebruik van economische middelen zorgt ervoor dat landen aanzienlijke winsten kunnen maken voor hun binnenlandse en internationale economie.

Expert Insight

De Oostenrijkse school voor economische theorieën leunt zwaar op het concept van laissez-faire-economie. Carl Menger, Ludwig Von Mises, Murray Rothbard en Friedrich Hayek zijn slechts enkele van de meest bekende Oostenrijkse schooleconomen. Deze individuen hebben theorieën ontwikkeld met betrekking tot monetair beleid, ondernemerschap, vraag en aanbod, prijsbeheersing en individuen. In plaats van de economische drogreden te ondersteunen om zich uitsluitend bezig te houden met de kortetermijneconomie, heeft de Oostenrijkse school voor economische theorie meer te maken met economische langetermijnprincipes die vrij zijn van overheidsingrijpen.

misvattingen

Een laissez-faire economisch beleid bevordert niet een vrij-voor-iedereen samenleving, waarin individuen medeburgers kunnen misbruiken om een ​​economisch voordeel te behalen. De economie van laissez-faire is sterk afhankelijk van de bescherming van privé-eigendom en stelt individuen in staat te opereren zonder dwang of druk van de overheid of andere individuen. Gerechtssystemen of andere goedbedoelde gerechtelijke wetten helpen het economisch beleid van het laissez-faire, aangezien individuen vrij zijn om hun verworven rijkdom in deze economische omgeving te behouden.