Verklaar de verschillen tussen onderhandse plaatsing en openbaar aanbod

Zowel privéplaatsingen als openbare aanbiedingen, zoals beursintroducties, zijn manieren om geld in te zamelen om uw bedrijf te laten groeien. Een, de IPO, is een zeer openbare manier om uw bedrijf uit te breiden en externe investeerders te betrekken, terwijl een private plaatsing minder spectaculair is, maar even effectief kan zijn om uw bedrijf te helpen zijn potentieel te bereiken. Welke aanpak het beste is, hangt af van uw uiteindelijke doelen en of u al dan niet de deur wilt openzetten voor een klein of groot aantal externe aandeelhouders.

Private plaatsing

In een private plaatsing verkoopt u aandelen van uw bedrijf aan een selecte groep beleggers. Het doelpubliek van beleggers voor private plaatsing deals zijn geaccrediteerde beleggers, of degenen die jaarlijks minstens 200.000 dollar verdienen of waarvan het eigen vermogen meer dan $ 1 miljoen bedraagt, volgens een artikel uit 2010 op de "The Wall Street Journal" -website. De investeerders, die u verantwoordelijk vindt voor het vinden van, hoewel u de hulp van een makelaar in kunt roepen, komen overeen om de aandelen voor een vooraf bepaalde periode te kopen en te houden en in ruil daarvoor worden aandelen van het bedrijf aangeboden voor een gereduceerde prijs. Er is niet veel papierwerk bij betrokken en u hoeft de transactie met de Amerikaanse Securities and Exchange Commission niet te registreren.

Openbaar aanbod

Het meest voorkomende type openbare aanbieding is een beursgang waarbij aandelen voor het eerst worden aangeboden aan publieke beleggers. Een secundaire of vervolg openbare aanbieding vindt plaats wanneer u aandelen in aandelen op de openbare markten wilt verkopen nadat u een IPO hebt voltooid. Nadat een bedrijf openbaar is geworden, wordt het gereguleerd door de SEC en moeten financiële en kwartaalresultaten aan het publiek worden bekendgemaakt. Wanneer u aandelen in een openbare aanbieding opsomt, nodigt u aandeelhouders uit niet alleen te delen in het eigendom en de winst van de onderneming, maar geeft u hen ook toestemming om te stemmen over de toekomstige richting die uw onderneming volgt.

voordelen

De federale overheid heeft IPO's vriendelijker voor het MKB gemaakt als gevolg van het openbare beleid dat in 2012 werd aangenomen. De regel, de Jumpstart Our Business Startups Act, is opgericht om het aannemen van personeel te ondersteunen en het vermindert de anders uitgebreide financiële rapportagelast op kleine bedrijven die een IPO aanvragen. Hoewel u niet zo veel geld kunt verdienen in een private plaatsing in vergelijking met een IPO, zijn de kosten die aan een privé-deal zijn verbonden, minder. Private plaatsingen kunnen ook sneller worden voltooid dan beursintroducties, en als u uw positie als een privéentiteit op prijs stelt, hoeft u die privacy niet op te geven, maar kunt u nog steeds toegang krijgen tot liquiditeit of contanten van de deal.

nadelen

Als het gaat om een ​​openbare aanbieding, zoals een IPO, is een potentieel nadeel tijd. Als u het kapitaal nodig heeft dat in de deal wordt opgehaald, ziet u waarschijnlijk geen opbrengsten gedurende ten minste zes maanden vanaf het moment waarop u met het openbare aanbiedingsproces begint. Een potentieel nadeel bij een private plaatsing is dat de deal niet zoveel aandacht krijgt als bij een IPO. Dat komt omdat de effectenwetgeving de manier beperkt waarop u een privéplaatsing kunt adverteren, en als gevolg daarvan kan de deal mogelijk niet zoveel beleggersbelangen genereren als een deal die zwaarder wordt verhandeld.