Ethische kwesties met beëindiging van werknemers

Het beëindigen van medewerkers staat hoog op de lijst met meest gevreesde taken voor human resources managers. Het besluit om de arbeidsrelatie te beëindigen is moeilijk, tenzij er een duidelijke reden is om de werknemer uit het bedrijf te verwijderen. Onder normale omstandigheden, wanneer een human resources manager een werknemer beëindigt, beïnvloedt ze niet alleen de werknemer, maar ook de familie van de werknemer het leven. Ontslag van werknemers heeft ook invloed op huidige werknemers. Met zoveel op het spel, is het geen wonder dat een human resources manager die belast is met het beëindigen van een werknemer, worstelt met de ethische dilemma's die sommige beëindigingen bieden.

De taak doorgeven

Sommige human resources managers vinden het niet leuk om medewerkers te laten weten dat ze anderen overhalen om de daad te stellen, zelfs als er een goede reden is om de werknemer te ontslaan. Een personeelsmanager die niet in staat is om het beleid op de werkplek af te dwingen en zich ervan bewust is dat schendingen tot beëindiging leiden, moet mogelijk een ander beroep overwegen dat geen moeilijke situaties vereist. Aan de andere kant weigeren veel HR-managers een medewerker te beëindigen op basis van hun inzet voor bedrijfsethiek en principes.

HR-relatie met uitvoerend leiderschap

Er is een voortdurende strijd binnen sommige organisaties waar de human resources-leider geen lid is van het executive leadership-team. Menselijke hulpbronnenstrategie lijkt niet van groot belang voor sommige executive leiderschapsteams die zich veel meer zorgen maken over winstgevendheid - ze begrijpen niet hoe waardevol menselijk kapitaal is voor de inkomsten en het succes van het bedrijf. Wanneer dat gebeurt, kunnen ethische verschillen leiden tot verdeeldheid tussen human resources-operaties en het uitvoerend management. Human resources houdt zich in het algemeen bezig met de mate van medewerkerstevredenheid als voorspeller van zakelijk succes. Bedrijven die dit concept voor menselijke hulpbronnen omarmen, worden gerekend tot de meer vooruitstrevende organisaties.

Prestatie

Ethische verschillen spelen ook een rol bij de vraag of een werknemer terecht moet worden beëindigd vanwege redenen die verband houden met de prestaties van zijn medewerkers. Wanneer de prestaties van een medewerker in het gedrang komen, kan de aan personeelszaken gegeven richtlijn zijn om de medewerker te ontslaan. De human resources manager, aan de andere kant, denkt dat borderline prestaties moeten worden onderworpen aan een gestructureerd verbeteringsprogramma. Het besluit om te investeren in de prestaties van een medewerker of eenvoudigweg een medewerker te beëindigen, vormt voor veel HR-professionals een groot ethisch dilemma.

Diversiteit bereiken

Een humanresourcesmanager is doorgaans verantwoordelijk voor het beheer van diversiteit en diversiteit op basis van andere factoren dan die in burgerrechtenwetgeving zijn soms de reden om een ​​werknemer die niet fit is te beëindigen. Deze factoren kunnen persoonlijkheid, werkstijl en andere kenmerken zijn die niets te maken hebben met de beroepskwalificaties van een werknemer, maar die niettemin belangrijk zijn voor werkgevers die een homogeen personeelsbestand willen creëren. Federale en staatswetten die discriminatie op het werk en intimidatie verbieden, stellen duidelijk dat beslissingen over werk gebaseerd op factoren als ras, geslacht, nationale afkomst of religie illegaal zijn. Toch zouden sommige bedrijven zich bezighouden met praktijken waarbij beëindiging op basis van die factoren plaatsvindt. Het ethische dilemma van het beëindigen van werknemers op basis van discriminatie is er een waarmee veel personeelsfunctionarissen regelmatig worden geconfronteerd.

Beëindiging en beëindiging

Het aanbieden van een ontslagvergoeding is een proces dat human resources managers gebruiken om de ontslagprocedure te verzachten en om de ontslagen werknemer de middelen te bieden om zichzelf te ondersteunen tijdens een periode van werkloosheid. De ethische kwestie die hier aanwezig is, is de ontslagvergoeding zelf. Veel verbrekingsovereenkomsten bevatten een clausule die de werknemer verplicht om ermee in te stemmen dat hij geen toekomstige claims van onrechtmatige kwijting zal aankaarten. De typische verbrekingsovereenkomst vraagt ​​in wezen de werknemer om af te zien van zijn burgerrechten. Het is een standaardpraktijk. Personeelsmanagers en iedereen die de wetgeving inzake burgerrechten leest, weet echter dat het raadzaam en onethisch is om iemand zijn burgerrechten te laten ondertekenen. HR-managers worden geconfronteerd met een ethisch dilemma bij het presenteren van een ontslagovereenkomst die de rechten van een persoon schendt.