Wat is effectieve communicatie in de verpleegkunde?

Sterke communicatieve vaardigheden zijn van vitaal belang voor elk beroep, maar bij verpleging kunnen ze het verschil betekenen tussen leven en dood. Verpleegkundigen moeten patiënten kunnen helpen hun medische problemen te begrijpen en hen instructies geven over hoe ze voor zichzelf kunnen zorgen. Ze moeten ook de toestand van de patiënt duidelijk kunnen uitleggen aan artsen en collega-verpleegkundigen. Als ze dat niet kunnen, kunnen ernstige medische fouten optreden.

Informatie verifiëren

Bij het geven van bestellingen of het rapporteren van testresultaten is het van cruciaal belang dat verpleegkundigen informatie bevestigen voordat ze eraan werken. Dit geldt met name voor verbale communicatie, ongeacht of deze persoonlijk of telefonisch wordt afgeleverd. Het is gemakkelijk om iemands woorden verkeerd te begrijpen, dus verpleegkundigen moeten de informatie herhalen om zeker te zijn dat ze het goed hebben gehoord. Als ze de informatie geven, moeten ze de andere persoon vragen het te herhalen. Hoewel dit in individuele gevallen een aanzienlijk verschil kan maken, kan het vaststellen ervan als ziekenhuisbeleid het risico op miscommunicatie en fouten effectiever verminderen.

Patiëntenvoorlichting

Naast het toedienen van behandelingen, moeten verpleegkundigen patiënten uitleggen over de medicijnen en behandelingen die ze ontvangen. Verpleegkundigen hebben vaak meer dagelijks contact met patiënten dan hun artsen, dus het is aan verpleegkundigen om patiënten te helpen hun diagnose en prognose te begrijpen en hen te leren hoe ze aan hun herstel kunnen deelnemen. Verpleegkundigen moeten hun communicatie ook aanpassen aan het vermogen van de patiënt om te begrijpen. Een klein kind of een oudere patiënt met dementie bijvoorbeeld, zal het moeilijker hebben om haar situatie te begrijpen. Bovendien moeten verpleegkundigen bekwaam zijn in het luisteren naar patiënten, in het bijzonder met betrekking tot hun symptomen of zorgen.

Culturele verschillen

Verpleegkundigen werken met patiënten met verschillende achtergronden, waaronder die uit andere landen, culturen en religies. Ze behandelen ook vaak patiënten die geen Engels spreken. Voor een effectieve communicatie moeten verpleegkundigen elke patiënt als een individu beschouwen in plaats van ze op een one-size-fits-all manier te benaderen. Sommige culturen spreken bijvoorbeeld niet openlijk over privégezondheidskwesties, dus verpleegkundigen moeten misschien discreter zijn. Ook keuren sommige culturen fysiek contact tussen vreemden af, dus als een verpleegster de hand van een patiënt bekleedt om hem te troosten, kan hij aanstoot nemen.

Lichaamstaal

Wanneer mensen denken aan effectieve communicatie, overwegen ze vaak wat ze zeggen en hoe ze het zeggen, maar verbale communicatie is slechts een deel van de vergelijking. Lichaamstaal speelt een even belangrijke rol bij het leggen van een band met patiënten en collega's in de gezondheidszorg. Als een verpleegster op haar horloge kijkt of heel weinig oogcontact maakt als ze met een patiënt praat, kan het zijn dat hij geen interesse in zijn zaak heeft of dat hij haar opdringt door vragen te stellen of zijn symptomen te bespreken. Wanneer we met collega's praten, kunnen soortgelijke gedragingen worden geïnterpreteerd als een teken van gebrek aan respect. Het is belangrijk dat verpleegkundigen non-verbale signalen in overweging nemen, de tijd nemen om oogcontact te maken, glimlachen en stoppen met wat ze doen om hun aandacht op de andere persoon te richten.