Typen interactieve whiteboards

Interactieve whiteboards werken als een technologische opvolger van markeerborden en overheadprojectieschermen. Op deze whiteboards kunnen gebruikers afbeeldingen projecteren van computersoftware waarmee ze kunnen communiceren door aanraken of schrijven. Het gebruik van dergelijke tools kan een presentatie aan collega's of potentiële klanten veel interessanter en boeiender maken, omdat met deze whiteboards wijzigingen kunnen worden aangebracht en interactieve elementen kunnen worden verwerkt in presentaties of lezingen. Verschillende whiteboards gebruiken verschillende technologieën, waaronder aanraaktechnologie, laserscanning en elektromagnetische schrijfgereedschappen, die allemaal verschillende niveaus van betrouwbaarheid en kosten bieden.

Resistieve membraan

Eén type whiteboard heeft betrekking op de gebruiker van "resistieve membranen". Resistieve membraan-whiteboards bestaan ​​uit een plat projectieoppervlak dat bestaat uit twee delen van resistief materiaal vergelijkbaar met vinyl. Dit creëert een aanrakingsgevoelig oppervlak waarop een vinger of een stylus kan worden aangebracht. Beweging in het whiteboard wordt bepaald door de locatie en druk op het oppervlak van het whiteboard. Daarom zullen zowel vingers als andere harde voorwerpen beweging registreren. Een resistieve membraanprojector kan kostenbesparend zijn met ongeveer $ 500 tot $ 1.500 per eenheid, inclusief software. De zachte aard van het oppervlak maakt het echter meer kwetsbaar voor beschadiging of markeren. Als zodanig zijn dit soort whiteboards uit de mode geraakt, in het voordeel van schermen gemaakt van hardere materialen.

ElectroMagnetic

Elektromagnetische platen werken anders dan resistieve membranen. In plaats van druk te detecteren, controleren deze platen elektromagnetische velden. Deze velden worden gemaakt met speciaal ontworpen schrijfhulpmiddelen. Eén ontwerp van elektromagnetische kaarten gebruikt het frame om de velden te bewaken, terwijl een ander een draadgaas gebruikt dat in het bord zelf is ingebed. De whiteboardsoftware registreert de locatie van het veld dat door de stylus wordt uitgezonden om te bepalen wat er op het scherm gebeurt. Een normale vinger of aanwijsapparaat werkt niet met deze kaarten. Deze kaarten zijn betrouwbaarder dan membraanborden, omdat er minder vertraging is tussen gebruikersinvoer en softwarereactie. Ook is het harde oppervlak bestand tegen schade door het gebruik van harde vingers of de stylus. Elektromagnetische kaarten kosten gewoonlijk ongeveer $ 1.500 tot $ 3.000 voor software en eenheidsbundels, exclusief projectiehardware.

Laserscanners

Een derde ontwerp maakt gebruik van laserlicht in plaats van druk of elektromagnetische detectoren. Lasers en laserscanners zijn gemonteerd langs het frame van het bord. De schrijver gebruikt een speciale reflecterende viltstift op het bord. Deze stylus reflecteert laserlicht terug naar het frame en geeft de positie en schrijfactie van de stylus aan. Dit zijn de duurste borden die beschikbaar zijn, vanwege de betrouwbaarheid. Ook kunnen de kosten van een speciale stylus meer dan $ 100 bedragen. Lasereenheden zijn zeer nauwkeurig en reageren, terwijl ze u vaak in staat stellen om het bord te gebruiken als een markeerbord en als een interactief whiteboard dat uw geschreven tekst in een marker kan opslaan en opslaan, en het gebruik van de interactieve stylus kan volgen. Laserborden kunnen variëren van een paar honderd dollar voor zelfstandige eenheden die hechten aan reeds bestaande whiteboards, tot meer dan $ 3000 voor complete bordinstallaties.

Achter- en korte projectie

Whiteboards verschillen ook in termen van projectiemogelijkheden. Short-throw projectieborden zijn uitgerust met een kleine projector, meestal bevestigd aan het frame van het bord, dat over het bord leunt en uitwendig op het oppervlak van het bord projecteert. Achterprojectie maakt gebruik van een extreem korte lens achter het scherm, die beelden in een speciale opstelling of spiegel projecteert. De projecties verschijnen dan op een transmissiescherm. Short-throw moet typisch op een muur worden gemonteerd, terwijl de achterprojectie in speciale kasten of tv-standaards kan werken.