Twee hoofdtakken van economische analyse

Economie kan lijken alsof het een obscuur onderwerp is, omdat je niet de kans hebt gehad om het veel te bestuderen, maar delen ervan kunnen heel begrijpelijk zijn. Een eenvoudige definitie van economie is de studie van hoe mensen middelen gebruiken, met name beperkte middelen.

Tip

• Economische analyse is meestal verdeeld in twee hoofdgroepen: micro-economie en macro-economie. Micro-economie bestudeert hoe individuele mensen en bedrijven functioneren in specifieke situaties, terwijl macro-economie onderzoekt hoe de hele economie van een natie, of zelfs van de wereld functioneert.

Een eenvoudige definitie van economie

Verschillende experts kunnen verschillende exacte definities van economie aanbieden, maar meestal als je om een ​​eenvoudige definitie van economie vraagt, krijg je iets met betrekking tot hoe mensen middelen gebruiken, gegeven bepaalde prikkels. Economen zouden bijvoorbeeld kunnen studeren wanneer mensen geld besparen of uitgeven, hoe huizenprijzen reageren op veranderingen in bestemmingsplannen of hoe de economie wordt beïnvloed door nieuwe bestedingsmechanismen zoals creditcards of bitcoin.

Vaak kan de economie overlappen met andere sociale wetenschappen, zoals sociologie, politieke wetenschappen en psychologie, en sommige van de wiskundige en onderzoekstools, zoals statistische analyse en enquêtes, kunnen hetzelfde zijn van discipline tot discipline.

Micro-economie begrijpen

Micro-economie is de tak van de economie die zich bezighoudt met hoe individuen, inclusief mensen en bedrijven, reageren op economische omstandigheden. Bijvoorbeeld, de vraag welke prijspunten ervoor zorgen dat mensen overschakelen van het kopen van rundvlees naar kip valt onder de micro-economie, net als vragen over de vraag of bepaalde rentetarieven individuele bedrijven zullen veroorzaken, het aanwerven van personeel zullen opvoeren.

Sommige micro-economie richt zich op productie, wat betekent dat de middelen van de ene vorm naar de andere overgaan, zoals in een fabriek of kantoor. Arbeidseconomie valt ook in het algemeen onder de micro-economie, begrijpt wat werknemers en hun werkgevers motiveert en zorgt voor aanwerving, ontslagen en loonveranderingen.

Omdat micro-economie is gericht op onderwerpen die de harten van veel ondernemers in de buurt zijn en die hen dierbaar zijn, wordt het vaak als direct nuttiger en minder abstract beschouwd dan macro-economie, dat de economie als geheel beschouwt.

Wat is er in de macro-economie aan de hand?

Macro-economie kijkt daarentegen naar de economie als geheel. Dat betekent onder meer proberen te begrijpen wat de businesscyclus van boeg tot boze kant, of van groei naar recessie, en wat controleert overkoepelende economische indicatoren zoals bruto binnenlands product, werkloosheid en inflatie.

Om die redenen leent de macro-economie zich minder voor experimenten dan micro-economie, en de wetenschap is in sommige opzichten langzamer ontwikkeld.

Macro-economie kan daarom van nut zijn voor studenten geschiedenis, in een poging te begrijpen waarom bepaalde landen op verschillende tijden voorspoedig zijn, en voor politici en centrale bankiers op plaatsen zoals de Federal Reserve die de economie in de toekomst willen sturen.