Gids voor economische indicatoren

De economische indicatoren zijn talrijk. Ze meten de gezondheid van de economie op vele manieren - door het meten van werkgelegenheid, aandelenkoersen, inkomsten. Ze kunnen verwijzen naar de wereldeconomie of een lokale economie, naar de mensheid of een specifieke populatie, naar wereldwijde handel of naar een specifieke industrie.

Voorraadindices

De meest genoemde aandelenindices zijn de Dow Jones Industrial Average en de Standard and Poor's 500. Beide meten de prijs van aandelen op de New York Stock Exchange. De DJI gebruikt een steekproef van 30 "blue chip" -aandelen - dat zijn aandelen van grote industriële bedrijven. De SPX gebruikt een steekproef van 500 geselecteerde aandelen om de markt te vertegenwoordigen.

Zakenmensen zijn geïnteresseerd in deze indices, zelfs als ze geen aandelen bezitten, omdat ze de gezondheid van de economie als geheel weerspiegelen.

Werkloosheidspercentage

Het Bureau of Labor Statistics bepaalt het werkloosheidspercentage elke maand. Het geeft het percentage personen weer dat ouder is dan 16 jaar en werkloos is.

Een werkloosheidspercentage van 4 procent wordt als acceptabel beschouwd. Een hoger percentage duidt op een economisch probleem.

De implicaties die dit cijfer heeft voor kleine bedrijven hebben betrekking op de beschikbaarheid van arbeid.

Economic Policy Institute: aanpak van het werkloosheidsprobleem

//www.epi.org/publications/entry/webfeatures_viewpoints_lm_testimony_20020912/

Bruto nationaal product

Het bruto binnenlands product is de totale waarde van goederen en diensten die in een economie zijn gecreëerd - lokaal, nationaal, nationaal of internationaal. Volgens de Federal Reserve Bank van New York wordt het beschouwd als de meest uitgebreide economische maatregel. Het Bureau of Economic Analysis actualiseert maandelijks de Amerikaanse GDP-statistiek. De ondernemer zal rekening houden met het BBP van de regio waar hij van plan is te werken, en met name zijn trend.

Consumentenprijsindex en inflatie

De consumentenprijsindex meet de prijs van goederen en diensten. Elke maand meet het Bureau of Labor Statistics de prijs van een specifieke hypothetische mand met producten en die prijs wordt vertaald in de CPI.

Wijzigingen in de CPI worden zorgvuldig bekeken. Als die verandering positief is, zoals het meestal is, is het de maatstaf voor inflatie. Een negatieve verandering wordt deflatie genoemd.

De geprojecteerde inflatie moet worden meegenomen in de langetermijnbegroting van de ondernemer.

Huisvesting begint

Het aantal woningeenheden waarop de bouw is begonnen, wordt als een leidende indicator beschouwd, dat wil zeggen dat het wordt gebruikt om de toekomstige economische trend op korte termijn te projecteren. Dit cijfer is vrijgegeven door het bureau van de Census. Het kan de ondernemer helpen de omzet op korte termijn te voorspellen.