Federale arbeidswetten op uren gewerkt per week voor management

Er wordt een manager ingehuurd om een ​​klus te klaren, ongeacht het aantal uren dat nodig is om haar verantwoordelijkheden te vervullen. De Fair Labor Standards Act is de federale wet die het loon, de werkuren en de vrijgestelde versus niet-uitgesloten classificatie regelt. Ondanks de regels over hoe managers worden geclassificeerd en hoe ze worden betaald, gaat de federale wet niet in op hoeveel uren per week managers moeten werken of zelfs als er beperkingen zijn aan het aantal uren dat managers werken.

Federale wet

De Fair Labor Standards Act van 1938 codificeert minimum salaris- en loonniveaus, bepalingen over overwerkvergoedingen en vrijgestelde en niet-beoordeelde werknemersclassificatie. Dit zijn drie elementen die invloed hebben op managementmedewerkers en hun wekelijkse uren; ze leggen echter geen beperkingen op de werktijden van managers. Managementmedewerkers hebben over het algemeen geen onder- of bovengrenzen voor hun wekelijkse uren, maar om als management te worden beschouwd, zijn er bepaalde tests die de act biedt om de juiste classificatie te maken. De onderliggende kwestie met betrekking tot de werktijden van het management is de vrijgestelde classificatie, die wordt bepaald door de FLSA.

Salarisbasis

De eerste stap om de classificatie van managers te bepalen, is of de werknemer op basis van salaris wordt vergoed. Salarisbasis betekent dat de werknemer een vaste rente ontvangt, die het resultaat is van een overeenkomst tussen de werkgever en de werknemer bij het finaliseren van het werkaanbod. Volgens de FLSA is het minimumbedrag voor een werknemer die als werknemer in loondienst moet worden geclassificeerd, $ 455 per week of $ 23, 660 per jaar.

Vrijgesteld versus niets

De termen "vrijgesteld" en "niet-bestaand" zijn wat echt personeel van het management onderscheidt. De regels voor overwerk van FLSA zijn niet van toepassing op vrijgestelde werknemers, en daarom hebben ze geen recht op overwerk als ze meer dan 40 uur per week werken. Niet-uitgesloten status betekent dat de werknemer niet is vrijgesteld van de FLSA-regels voor overuren en heeft recht op overuren als hij meer dan 40 uur in een werkweek werkt. Alle werknemers op het uur zijn onbeloond, maar niet alle werknemers in loondienst zijn vrijgesteld. Sommige werknemers in loondienst hebben recht op overwerk, omdat ze niet voldoen aan de vrijgestelde classificatiecriteria op basis van functie, taken en verantwoordelijkheden.

Vrijgestelde classificatie

De FLSA bevat verschillende vrijgestelde categorieën. Leidinggevenden, administratieve en professionele medewerkers zijn vrijgesteld, op voorwaarde dat ze voldoen aan de criteria onder de FLSA. Bijkomende beroepen uitgezonderd van de FLSA zijn onder meer verkoopvertegenwoordigers die in opdracht werken; computerprofessionals die meer dan $ 27, 63 per uur verdienen; chauffeurs, monteurs en laders in transportbanen; landbouwmedewerkers en werknemers die werken voor seizoensinrichtingen. Leidinggevende functies zijn in een van deze beroepen; echter, met het oog op het beheer als een type werknemer, is de vrijstelling voor uitvoerende, administratieve en professionele werknemers geschikt.

Managementtaken

De plichten van de meeste managers zijn van invloed op de activiteiten van hun werkgever. Ze kunnen betrokken zijn bij de dagelijkse bedrijfsactiviteiten, zoals het begeleiden van personeel of verantwoordelijk zijn voor beslissingen van de uitvoerende macht over de strategische richting van het bedrijf. De vrijstellingsclassificatie van de FLSA voor uitvoerende, administratieve en professionele werknemers vereist dat de manager niet-handwerk verricht dat van invloed is op de bedrijfsactiviteiten. Belangrijk is dat de manager routinematig onafhankelijk oordeel moet uitspreken over inhoudelijke werkproblemen. Allerlei andere criteria kunnen van toepassing zijn om managementmedewerkers correct te classificeren; de echte test is echter of de manager voortdurend onafhankelijk oordeelt in de normale loop van haar werk.