Voorbeelden van samenspanning tussen bedrijven
Samenspanning ontstaat wanneer bedrijven samenkomen om geheime afspraken te maken die mogelijk onethisch of illegaal zijn omdat ze werken ten nadele van een derde partij. Hoewel wet- en regelgeving is ingevoerd om samenwerking tussen bedrijven te helpen afremmen, vinden dergelijke geheime afspraken nog steeds op verschillende manieren plaats, zoals bij verkopen, kopen of adverteren. Een praktijk die bekend staat als "bewust parallellisme" produceert ook hetzelfde effect als regelrechte collusie.
Samenspanning in verkoop
Een manier waarop bedrijven kunnen samenspannen, volgens hoogleraren in de rechten en in de economie, Robert H. Lande en Howard P. Marvel, is door het kunstmatig vaststellen van prijzen voor producten of diensten. Bijvoorbeeld, als vrijwel alle bananen die in de Verenigde Staten worden verkocht afkomstig zijn van drie bedrijven, kunnen ze mogelijk samenkomen en afspreken om minder dan een bepaald bedrag voor hun handelswaar in rekening te brengen. Op deze manier dwingen de samenwerkende bedrijven, door het effect van marktconcurrentie op te heffen, kopers om meer te betalen dan ze normaal zouden doen op een vrije markt, wat uiteraard zou leiden tot lagere prijzen omdat de concurrerende bedrijven elkaar probeerden te onderbieden.
Samenspanning in inkoop
Een andere manier waarop bedrijven kunnen samenspannen ten koste van andere partijen is door inkoop. Net zoals ze bij elkaar kunnen komen om een minimumprijs in te stellen voor de goederen die ze verkopen, kunnen ze ook bij elkaar komen om een maximum prijs in te stellen voor benodigdheden die ze kopen. Zo kunnen verschillende autofabrikanten samenkomen en een maximale prijs overeenkomen die ze bereid zijn te betalen voor staal. Hierdoor kunnen ze de prijzen laag houden ondanks schaarste.
Advertentiebeperkingen
Bedrijven kunnen ook met elkaar samenspannen door de hoeveelheid informatie die consumenten kunnen weten over hun producten te beperken door middel van reclame. Dit kan betekenen dat de betrokken partijen overeenkomen om geen technische feiten over hun producten in advertenties te plaatsen, in plaats daarvan op generieke advertentiemethoden die zijn ontworpen om niet veel meer te doen dan de aandacht van klanten te trekken en hen het product en merk te laten herinneren. In hun paper, 'The Three Types of Collusion', beschrijven Lande en Marvel hoe de California Dental Association ooit regels heeft opgesteld die leden van de vereniging verbood prijsvergelijkende advertenties te publiceren.
Concurrentie elimineren
Wanneer bedrijven samenwerken, kunnen de gemaakte afspraken weinig effect sorteren als nieuwe concurrenten op de markt komen die niet bereid zijn om aan de collusie deel te nemen. In dergelijke gevallen kunnen samenwerkende bedrijven proberen nieuwe concurrentie uit te schakelen door ze uit te kopen of hun toegang tot verkooplocaties en leveranciers te beperken. Volgens Lande en Marvel hebben bedrijven die samenspannen de concurrentie uitgeschakeld en zijn ze vrij om hun prijzen te verhogen.
Conscious Parallelism
De praktijk van 'bewust parallellisme', volgens Legal-Explanations.com, is niet strikt collusie omdat het niet het resultaat is van feitelijke overeenkomsten tussen bedrijven. In plaats daarvan is het een situatie die dezelfde resultaten van collusie oplevert zonder dat er daadwerkelijk overleg plaatsvindt. Het komt voor als gevolg van een algemeen gevoel bij concurrenten dat zij dezelfde prijs voor vergelijkbare goederen in rekening zouden moeten brengen. Als een petroleumbedrijf bijvoorbeeld zijn prijzen voor benzine verhoogt als gevolg van hogere productiekosten, kunnen andere aardoliebedrijven dit voorbeeld volgen, zelfs als ze zelf geen hogere productiekosten hebben. Hierdoor kunnen ze hun winstmarge vergroten zonder bang te hoeven zijn voor onderbieding door de eerste bedrijf.