Effectieve arbeidsmanagementrelaties

Effectieve arbeidsmanagementrelaties zijn geworteld in respect voor de wet. De federale wet die de relaties tussen vakbonden en werkgevers regelt, is van fundamenteel belang voor het tot stand brengen van een productieve werkomgeving voor vakbonden. Zonder een respectvolle en collaboratieve relatie tussen beide, worden ze tegenstanders die niet in staat zijn om de belangen van werknemers te dienen, evenals de dagelijkse en strategische zorgen van het bedrijf.

Federale wet

De federale wet die de oprichting van arbeidsmanagementrelaties regelt, is de National Labour Relations Act van 1935 of de Wagner Act. De wet beschermt de rechten van werknemers van zowel vakbonden als niet-leden, beschrijft het proces voor organisatie en erkenning van vakbonden en identificeert de plichten en verplichtingen van werkgevers en vakbonden. Onder de wet kunnen noch werkgevers noch vakbonden werknemers oneerlijk behandelen op basis van de vraag of zij een collectieve activiteit uitoefenen. Een werkgever kan bijvoorbeeld een werknemer niet beëindigen omdat zij de vertegenwoordiging van de vakbond begunstigt, noch kan een vakbond de werknemers dwingen om lid te worden.

Stichting arbeidsrecht

Voor velen lijken basisbegrippen zoals wettelijke bepalingen niet relevant wanneer het doel is om effectieve relaties tussen vakbondsafgevaardigden en management te ontwikkelen. Sommige vakbonden en werkgevers zijn van mening dat arbeidswetten louter formaliteiten zijn die geen echte invloed hebben op het opbouwen van relaties, aangezien persoonlijkheden en emotionele reacties het vermogen om samen te werken beïnvloeden. Advocatenkantoor Vorys, Sater, Seymour en Pease, advocatenkantoor in Columbus, Ohio, adviseert werkgevers dat ze beginnen met een stichting die een "begrip van wettelijke, regelgevende en contractuele verplichtingen met zich meebrengt en vervolgens die overeenkomst aanvullen met een zorgvuldige focus op praktische en realistische doelstellingen. "

Collectief afdingen

Effectieve arbeidsmanagementrelaties omvatten te goeder trouw onderhandelen, een vereiste van de NLRA. De wet bepaalt dat werkgevers en vakbonden moeten deelnemen aan een collectief onderhandelingsproces dat zal resulteren in een vakbondcontract waartoe beide partijen, plus vakbondsleden, kunnen overeenkomen. Vakbonden en management kunnen niet weigeren met elkaar te onderhandelen. Als contractonderhandelingen nutteloos worden, is de federale bemiddelings- en bemiddelingsdienst beschikbaar om de verschillen tussen partijen te helpen bemiddelen. Het FMCS is een onafhankelijk federaal agentschap dat conflictoplossingsdiensten aanbiedt aan werkgevers en vakbonden om productieve relaties tussen beide te creëren.

Klachtenbehandeling

Een collectieve arbeidsovereenkomst, of een vakbondcontract, bevat doorgaans een klachtenprocedure, die essentieel is voor het handhaven van een effectieve arbeidsbeheerrelatie. In een georganiseerde werkomgeving moeten medewerkers die de beslissingen van hun leidinggevenden betwisten, een klacht indienen. Over het algemeen omvat een klachtenprocedure drie stappen voordat een onopgeloste kwestie aan arbitrage gaat. De eerste stap is een ontmoeting tussen de vakbondssteward en de supervisor; als er geen resolutie is, ontmoet de steward een manager om de positie van de werknemer te presenteren. Als de steward en manager van de vakbond geen overeenstemming kunnen bereiken, kunnen de werknemer en de steward in beroep gaan tegen de beslissing van de manager. De zaak gaat naar arbitrage als de derde stap geen resolutie oplevert.