Nadelen van een bedrijfsfinanciering in preferente aandelen

De drie gebruikelijke manieren waarop een bedrijf kapitaal opwerpt, zijn door gewone aandelen, preferente aandelen en bedrijfsobligaties uit te geven. Elk van de drie processen heeft sterke en zwakke punten, maar van de drie heeft uitgifte van preferente aandelen duidelijkere nadelen. Weinig bedrijven gebruiken het proces om meer dan een klein percentage van het totale kapitaal te verhogen.

Onaantrekkelijk voor beleggers

Verkopende preferente aandelen van beleggers is niet altijd gemakkelijk. Om verschillende redenen vinden beleggers deze aanbiedingen vaak niet erg aantrekkelijk. Hun dividenden zijn juridisch niet afdwingbaar. Bij insolventie komen preferente aandeelhouders na obligatiehouders. In tegenstelling tot obligaties hebben preferenten ofwel geen vaste vervaldata of hebben ze vervaldata in de verre toekomst - meestal 30 jaar. Omdat preferente aandelen niet op korte termijn kunnen worden stopgezet, maar alleen op de markt kunnen worden doorverkocht, delen ze één kenmerk met langlopende obligaties: hoge volatiliteit. Erger nog, ze komen vaak met een eenzijdige looptijdovereenkomst, waarbij de koper vele jaren moet wachten om zijn investering tegen nominale waarde terug te krijgen - de uitgifteprijs - terwijl het bedrijf het recht heeft om de aandelen terug te kopen tegen de huidige marktprijs. Dit gebeurt meestal wanneer de marktprijs aanzienlijk onder de uitgifteprijs ligt.

Dure weg naar financiering

Omdat preferente aandelen bekende nadelen hebben voor beleggers, bieden bedrijven bijna altijd hoge rentetarieven om ze te verkopen. In de eerste helft van 2013 hadden langlopende investment-grade bedrijfsobligaties een rentetarief van iets meer dan 2, 5 procent. Gedurende dezelfde periode hadden preferente aandelen van Fortune 100-bedrijven (de grootste, vermoedelijk meest stabiele Amerikaanse bedrijven) een rendement van meer dan 6 procent.

Verschijning van zwakte

Het verschil tussen de obligatiekoersen en voorkeurstarieven heeft een ongelukkige implicatie, dat de reden waarom een ​​bedrijf stijgend kapitaal heeft met voorkeurspunten, ondanks het kostennadeel, mogelijk is omdat dat de enige manier is waarop het geld kan inzamelen. Het enige grote voordeel van preferenties voor bedrijven met zwakke kapitaalposities is dat het uitgeven van preferenties, in tegenstelling tot het uitgeven van obligaties, de schuldenlast van het bedrijf niet verhoogt in zijn boeken. Dit 'voordeel' kan echter, omdat het algemeen bekend is, investeerders ertoe brengen te denken dat het geven van preferenties een teken van zwakte is. Of dit waar is of niet, tenzij de financiële kracht van de onderneming zeer bekend is, kan het geven van preferenties de prijs van haar gewone aandelen verlagen.

Uitzonderingen

Voor sommige bedrijven zijn compenserende voordelen, ondanks de nadelen, een goede manier om geld in te zamelen. Dit geldt met name voor grote Amerikaanse bedrijven, die preferenties voor speciale projecten kunnen gebruiken zonder een verdenking van financiële zwakte bij beleggers te wekken, en ze vervolgens met pensioen te laten gaan wanneer de kapitaalinvestering in het project voldoende inkomsten genereert. Hulpprogramma's vinden ze ook leuk omdat, zoals Mark Koba in een CNBC-artikel uitlegt, "preferente stockdividenden worden behandeld als een uitgave voor het maken van prijzen", waardoor ze de volledige dividendkosten aan hun klanten kunnen doorberekenen.