Waar staat VPN voor?

VPN staat voor "Virtual Private Network", een term die wordt gebruikt om een ​​digitaal netwerk binnen een ander fysiek computernetwerk te beschrijven. VPN's worden gebruikt om individuen toegang te bieden tot beschermde informatie die is opgeslagen op een particulier netwerk door verbinding te maken met dat netwerk via een openbaar netwerk. VPN's worden niet alleen gebruikt om een ​​extra beveiligingslaag te bieden, maar bedrijven kunnen ook door particulieren worden gebruikt om vanaf elke internetverbinding op afstand toegang te krijgen tot een beveiligd netwerk.

Netwerkbereik en beveiliging

VPN's worden vaak door bedrijven gebruikt om een ​​privaat netwerk met een groot computernetwerk te bouwen dat toegankelijk is vanuit zowel het directe als het niet-onmiddellijke geografische gebied. Een bedrijf kan te maken hebben met vertrouwelijke informatie die hij niet via internet wil verzenden op een zodanige manier dat de gegevens kunnen worden opgepikt door hackers - dus de VPN biedt een ander niveau van beveiliging. Bovendien stelt het opzetten van een VPN gebruikers in staat om via internet verbinding met het netwerk te maken alsof ze zich in hetzelfde lokale netwerk bevinden.

tunneling

VPN's werken door gegevens te verzenden via tunnelingprotocollen, die zijn ontworpen om een ​​extra laag codering en gegevensbescherming te bieden. Tunneling-protocollen verzenden informatie in het ene netwerkprotocol door een ander protocol, waardoor een tweede niveau van beveiliging wordt geboden. Tunneling lijkt veel op het versturen van een geadresseerd pakket binnen een ander groter pakket via de e-mail: de persoon die het pakket bij het eerste adres ontvangt, mailt het pakket binnen het initiële pakket naar het tweede adres.

Interne sites en services

VPN's worden vaak gebruikt om gebruikers toegang te geven tot interne websites en services. Een groep of bedrijf kan bijvoorbeeld een VPN gebruiken om op te treden als een gatekeeper voor een privé gehost e-mail- en prikbordsysteem. Het privé gehoste systeem maakt geen directe verbinding met internet: de enige manier om binnen te geraken is via de VPN. De VPN-beveiligingspraktijk is functioneel anders dan het hosten van een website op internet en het controleren van toegang via een wachtwoord. Iedereen kan toegang krijgen tot een publiekelijk gehoste website: ze kunnen er gewoon niet in. Een door VPN gehoste site kan zelfs niet worden geopend, tenzij de gebruiker verbinding kan maken met de VPN.

Externe elementen

De eenvoudigste manier om te voorkomen dat hackers op een computer terechtkomen en informatie te stelen is om die computer helemaal niet op het internet aan te sluiten. Computerdatabases en servers kunnen zo worden geconfigureerd dat alleen op het lokale netwerk aangesloten computers toegang hebben. Een VPN kan worden gebruikt om op afstand toegang te verlenen tot een beschermd systeem via een opstelling met drie computers met de externe gebruiker, de brugcomputer en de beschermde server. De beveiligde server is niet rechtstreeks verbonden met internet; de beveiligde server is echter verbonden met een brugcomputer die is verbonden met internet. Een externe gebruiker kan via internet verbinding maken met de bridge-computer en vervolgens via de brugcomputer toegang krijgen tot het beveiligde systeem. Deze methode wordt vaak gebruikt door technici om interne netwerkproblemen op te lossen zonder in hetzelfde gebouw te hoeven zijn als de computer die het probleem ondervindt.