Hedge Fund voors en tegens

Een hedgefonds is een privé-beleggingsvehikel dat bestaat uit beursgenoteerde effecten. Traditioneel moesten zijn beleggers een hoog eigen vermogen hebben - minstens $ 1 miljoen - en een minimale investering van $ 25.000 tot miljoenen dollars bieden. Deze drempels zijn in de jaren negentig en in de jaren 2000 gedaald. Professionele managers beleggen de activa van het fonds met behulp van een breed scala aan risicovolle strategieën die zijn ontworpen om een ​​hoog rendement te genereren. Vanwege hun structuur hebben hedge funds zowel voor- als nadelen.

Flexibiliteit

Regulerende financiële toezichthouders, zoals de Securities and Exchange Commission (SEC), houden licht toezicht op hedgefondsen omdat, in tegenstelling tot beleggingsfondsen, hedgefondsen niet openbaar worden verhandeld. Hedgefondsen hebben het voordeel van flexibiliteit. Zij kunnen short-selling, leverage en derivaten gebruiken en beleggen in vele activaklassen. Hun managers hoeven niet volledig te worden belegd en hoeven de prestaties van het fonds niet te vergelijken met benchmarks.

Goed optreden

De vrijheid van een beleggingsstrategie van een hedgefonds genereert potentieel zeer hoge rendementen. Hedgefondsen kunnen de bovenkant van een stijgende markt veroveren en het risico van een dalende markt compenseren door op een koersverandering te wedden. De beloning van fondsbeheerders vindt plaats op basis van prestaties en biedt een stimulans om de winsten van beleggers te behouden.

diversificatie

Een diversificatie van de beleggingsstrategie - long / short, tactische handel, door gebeurtenissen gestuurde en opkomende markten - door een hedgefondsmanager vermindert de blootstelling van het fonds aan een specifieke stijl. De toewijzing van activa aan een hedgefonds uit een traditionele beleggingsportefeuille, zoals een pensioenfonds, diversifieert de risico's van de traditionele belegger in verband met conventionele aandelen- en obligatiemarkten. De hedge fund-allocatie stabiliseert ook en verbetert het rendement voor de traditionele belegger.

Transparantie

Hedgefondsen hebben niet de openbare openbaarmakingsvereisten van beursgenoteerde fondsen. Beleggers en toezichthouders kunnen de activiteiten van beheerders van hedgefondsen niet volgen. Ze weten niet wanneer de manager ongepaste beslissingen neemt die het fonds failliet kunnen laten gaan. Volgens professor Lawrence Franck Partnoy van de Universiteit van San Diego begrijpen financiële regelgevers van de overheid en centrale banken de gebruikte financiële instrumenten vaak niet.

Regels en kosten

Hedgefondsregels bepalen dat beleggers hun geld moeten blokkeren voor een jaar en soms langer. Beleggers kunnen hun vermogen niet redden als ze beseffen dat het fonds faalt. Beleggers hebben lang geloofd dat hedgefondsen gewoonlijk tussen 1 en 2 procent van de vermogenswaarde in beheervergoedingen betalen, en tussen 15 en 25 procent van het bruto rendement op prestatievergoedingen. Volgens Simon Lack van de in Chicago gevestigde SL Advisors, namen hedgefondsbeheerders tussen 1998 en 2010 echter 84 procent van de bruto winst voor zichzelf over. Beleggers kregen slechts 16 procent.

Slechte prestatie

Hedgefondsbeheerders kunnen onbeperkt geld lenen. Overmatig gebruik en onjuiste beslissingen tijdens een crisis kunnen het fonds tenietdoen. Studies na de financiële crisis van 2008 (referenties 2 tot 5) hebben aangetoond dat het rendement van hedgefondsen veel slechter was dan de beleggers eerder dachten. Hedgefondsen zouden grotere winsten hebben gemaakt in de periode 1998 - 2010 als zij hun geld hadden gestort in Amerikaanse Treasury Bills.