Een voorbeeld van Cookie Jar-boekhouding

Beleggers vertrouwen op de nauwkeurigheid en eerlijkheid van jaarrekeningen opgesteld door bedrijven om hen te helpen investeringskeuzes te maken. Helaas spelen bedrijfsfunctionarissen niet altijd volgens de regels. Cookie jar-boekhouding is een misleidende boekhoudpraktijk die managers van bedrijven soms gebruiken om te laten zien dat ze prestatiedoelstellingen hebben behaald terwijl ze in werkelijkheid tekortschoten.

The Cookie Jar

'Koekjestrommel' is slang voor een reserve aan contanten die niet wordt vermeld in de jaarrekening van een bedrijf, of die wordt vermeld als een bedrag dat is gereserveerd voor een verplichting die op dit moment niet bestaat. Cookie jar-boekhouding wordt gebruikt om dergelijke kasreserves in goede jaren te creëren, zodat het geld kan worden gebruikt om slechte inkomsten in slechte jaren te compenseren. Het effect is om de indruk te geven dat het bedrijf consequent de winstdoelen behaalt en aan de verwachtingen van de belegger voldoet.

Hoe Cookie Jars werken

Een veel voorkomende vorm van cookie-jar-boekhouding is het 'herkennen' of verklaren van een verplichting wanneer het bedrijf feitelijk geen aansprakelijkheid heeft opgelopen. Bedrijfsleiders kunnen bijvoorbeeld zeggen dat zij van plan zijn het bedrijf te reorganiseren of te herstructureren. De geschatte kosten van herstructurering worden vervolgens opgenomen als een verplichting en geld wordt afgetrokken van de vermelde inkomsten. Stel dat bedrijf X $ 1, 5 miljoen verdient. Leidinggevenden zeggen dat ze het bedrijf gaan herstructureren voor een bedrag van $ 500.000. Dit bedrag wordt vermeld als een verplichting, waardoor de inkomsten tot $ 1 miljoen worden verlaagd. Het volgende jaar is geen goede en de winsten dalen tot $ 600.000. De leidinggevenden kondigen aan dat ze de herstructurering hebben geannuleerd, waardoor de vermeende aansprakelijkheid is geëlimineerd. De $ 500.000 wordt dan genoteerd als inkomen, waardoor het nettoresultaat van het bedrijf wordt opgehoogd tot $ 1, 1 miljoen.

De Dell-zaak

In 2010 beslecht Dell Computers beschuldigingen van cookie jar accounting bij de Securities and Exchange Commission voor $ 100 miljoen. Volgens de SEC sloot Dell een overeenkomst met Intel Corporation waarin Dell uitsluitend Intel-microchips gebruikte in ruil voor betalingen door Intel. Directieleden van Dell hebben de betalingen aan beleggers niet bekendgemaakt. De SEC stelde vast dat Dell elk kwartaal van 2002 tot 2005 niet aan de winstdoelstellingen had voldaan en gebruikte de niet-openbaar gemaakte exclusiviteitsbijdragen om de tekortkomingen te compenseren.

Implicaties

Hoewel leidinggevenden in de Dell-zaak geen onrecht hebben toegegeven, onderstreept dit voorbeeld het feit dat het gebruik van cookie-jarten slecht is en vaak illegaal. Omdat het bijhouden van cookies een verkeerde voorstelling van de prestaties van een bedrijf is, neemt de SEC het zeer serieus. Als belegger moet u zich ook zorgen maken. Onjuiste informatie over de inkomsten van een bedrijf kan ertoe leiden dat u geld investeert en vervolgens merkt dat de bedrijfsvoorraad slecht presteert. Om dure fouten te voorkomen, moet u de financiële overzichten van de onderneming zorgvuldig bekijken. Besteed bijzondere aandacht aan items die zijn opgenomen als speciale kosten of waardeverminderingen. Er zijn legitieme redenen voor dergelijke boekingen op financiële overzichten, maar u moet er zeker van zijn dat u ze begrijpt voordat u gaat beleggen.