Voorbeelden van boekhouding van ruwe olie

De moderne industriële economie draait op olie. Ruwe olie kan worden verwerkt tot producten die divers zijn als brandstof, smeermiddel of kunststoffen. Hierdoor zijn oliemaatschappijen groot en krachtig en hebben ze vaak hoge en controversiële politieke profielen. Ruwe olie boekhouding heeft daarom een ​​aantal problemen en moeilijkheden die het een uitdagend veld maken. In dit accountinggebied worden veel methoden gebruikt om de nauwkeurigheid te garanderen.

Audits en controles

Alle grote oliemaatschappijen hebben een groep in elkaar grijpende en complexe groepen, zowel intern als extern, die de ontvangsten van ruwe olie goed in de gaten houden. In Rusland somt 's werelds grootste oliefirma, LUKOil, op het bedrijfsrapport van het bedrijf in 2010 een aantal van deze controlegroepen op. Intern kiezen de aandeelhouders een auditcomité. Dit comité werkt samen met de afdelingen risicobeheer, controle en boekhouding om alle ruwe ontvangsten te controleren. Een van de belangrijke acties van dit comité is om veldrapporten bij te houden waarbij de ruwe pompen direct worden gecontroleerd om na te gaan of ze nauwkeurig zijn vastgelegd in de boeken van het bedrijf.

archief

Veel bedrijven combineren de verkoop van ruwe olie, gas en andere geraffineerde producten als één item in de rapporten. LUKOil doet dit ook en gebruikt een Zwitsers bedrijf, ZAO KPMG, om al haar verkopen van ruwe en geraffineerde producten te beoordelen en te rapporteren. Het maakt gebruik van Amerikaanse algemeen aanvaarde boekhoudprincipes, publiceert zijn bevindingen in het Engels en Russisch en maakt gebruik van Amerikaanse dollarcijfers.

Schrijf-Offs

Ruwe oliebronnen worden opgezet in een specifiek gebied in reactie op de onderzoeksresultaten van een geologisch team. Deze rapporten zijn echter niet altijd juist. Het is het beleid van veel oliemaatschappijen om de exploitatie van een tijdelijke waterput voor een jaar, soms meer, te kapitaliseren, dat wil zeggen te financieren. Als de put niet voldoende olie produceert om de bouw van een permanente boor- en stafconstructie te rechtvaardigen, wordt de put "droog" of "verzwakt" genoemd. De put wordt vervolgens afgeschreven en als een verlies behandeld. Het interne auditcomité van een oliefabrikant moet vervolgens deelnemen aan een regelmatige veldinspectie om de afwijzing van de put te verifiëren.

Inkomen en hedges

Olie accountants zijn zich er goed van bewust dat hun veld vluchtig is. Oliemaatschappijen besteden veel tijd aan investeringen die hun positie willen afdekken. Eén methode is het gebruik van futures en termijncontracten. Dit zijn mechanismen waarbij een koper de huidige marktprijs voor leveringen van olie in de toekomst zal betalen. Als de olieprijs daalt, maakt het bedrijf winst, omdat de verkoop tot stand kwam onder de oudere, duurdere prijzen. Vanuit boekhoudkundig oogpunt betekent dit dat de dollarbedragen op een balans mogelijk niet de exacte marktomstandigheden weergeven van de tijd waarin ze werden geregistreerd. Een auditonderzoek kan verdacht worden van geregistreerde opbrengsten die niet overeenkomen met de werkelijke marktprijzen van de tijd dat de verkopen werden gedaan. Wanneer echter forwards en andere hedges in aanmerking worden genomen, zijn deze afwijkingen van de normale marktprijzen zinvol.