Wat gebeurt er na een Private Equity Buyout?

Voor kleine en startende bedrijven is toegang tot kapitaal een dringende zorg. Dit is met name het geval wanneer de activiteiten van het bedrijf geen substantiële cashflow genereren. Op het punt waar vrienden en familie uitgeput zijn maar bankleningen niet beschikbaar zijn, wenden veel bedrijven zich tot private-equityfondsen om kapitaal en expertise te bieden om hun bedrijf naar een hoger niveau te tillen. De gedachte aan het opgeven van een aanzienlijk bedrag aan eigen vermogen aan een buitenstaander heeft echter te maken met veel eigenaren.

Wat is private equity?

Een private equity-fonds gebruikt kapitaal van grote institutionele beleggers zoals pensioenfondsen, universitaire kapitaalverstrekkers en staatsinvesteringsfondsen om in particuliere bedrijven te beleggen. De fondsen zullen over het algemeen aanzienlijke hefboomfinanciering (of leverage) gebruiken om een ​​aanzienlijk aandelenbelang in een particuliere onderneming te kopen waarvan zij geloven dat deze potentieel voor een hoge mate van groei biedt. Private equity-fondsen willen grote rendementen genereren door te beleggen in kleine, particuliere bedrijven waarvan zij de waarde kunnen verhogen en vervolgens voor een aanzienlijke winst kunnen verkopen.

Wie zoekt private equity?

Bedrijven die van private equity profiteren, hebben over het algemeen veel geld nodig om een ​​product of service te ontwikkelen die potentieel kan worden verkocht of waarvoor een licentie is verleend, of bedrijven met het potentieel om uiteindelijk groot genoeg te worden om op openbare uitwisselingen te worden verkocht. Normaal investeren private equity-fondsen niet in ideeën of concepten, dus moet een bedrijf hebben bewezen dat het in staat is om producten te organiseren en te ontwikkelen voordat het klaar is om private equity-investeringen te doen. Een private equity-fonds zal in relatief korte tijd een rendement willen zien, dus het bedrijf moet klaar zijn om snel uit te breiden.

Portfolio Omzetmodel

Private equity-fondsen zullen verschillende benaderingen kiezen met de bedrijven waarin ze beleggen, afhankelijk van de bijzonderheden van het bedrijf, de sector en het algehele economische klimaat. Vóór de financiële crisis van 2008 gebruikten veel fondsen een model voor de omzet van de portefeuille om kortlopende winsten te genereren. Dit model gebruikte een enorme hoeveelheid leverage om bedrijven te kopen en vervolgens een gerichte managementinspanning om het bedrijf klaar te stomen voor een Initial Public Offering, waarbij het fonds zijn eigendom met winst zou kunnen verlaten met behoud van de vergoedingen die het zelf betaalde tijdens de eigendomsperiode. Sommigen beweren dat dit model destructief was omdat het bedrijven dwong om kortetermijnstrategieën toe te passen die niet gunstig waren voor de gezondheid op de lange termijn.

Bedrijfstransformatiemodel

De grotere aarzeling op de financiële markten om hoge waarderingen van beursintroducties te accepteren heeft ertoe geleid dat veel fondsen het bedrijfstransformatiemodel hebben overgenomen. Deze aanpak richt zich op het vinden van ondergewaardeerde bedrijven die in staat zijn om te worden herbouwd. Het private-equityfonds belegt zijn geld voor langere perioden en wil het bedrijf winstgevend maken door zijn financiële en managementstructuur te renoveren. Het genereert mogelijk niet dezelfde winst als het snelle omzetmodel, maar is mogelijk beter voor de bedrijven waarin het geld belegt.