Effectieve intrapersoonlijke communicatie

Bedrijfsleiders besteden veel tijd en geld aan het ontwikkelen van sterke communicatievaardigheden om hen te helpen het bedrijf te inspireren en te leiden. Maar als ze deze vaardigheden niet accentueren met interpersoonlijke vaardigheden, missen ze mogelijk effectieve methoden die hen helpen zich met anderen te verhouden. Intrapersoonlijke communicatie is de communicatie die u met uzelf hebt, inclusief uw zelfconcept en hoe uw interne dialoog deel gaat uitmaken van uw externe communicatie.

Communicatiemethoden: intrapersoonlijke definitie

Communiceren met jezelf is de definitie van intrapersoonlijke communicatie. Het breidt zich uit voorbij de basischat die je misschien hebt terwijl je jezelf door een taak heen praat. Het is de basis van uw communicatievermogen met alle externe bronnen, omdat hoe u uw positie in uw omgeving bekijkt, altijd van invloed zal zijn op hoe u met hen omgaat. De gemompel onder je ademhaling of je visie over jezelf als leider vallen in het rijk van intrapersoonlijke communicatie. Aan de basis van intrapersoonlijke communicatie ligt zelfbewustzijn, het opnemen van de verschillende stimuli uit onze interne en externe omgeving en het beoordelen van de situatie.

Veel intrapersoonlijke communicatie wordt niet bewust gestuurd - wat betekent dat onze interne gedachten en oordelen vaak gebaseerd zijn op jarenlange conditionering. De manier waarop je familie, leraren en vroege coaches en mentoren met je hebben gesproken, heeft bijgedragen aan het zelfbeeld dat je hebt en hoe je uiteindelijk met jezelf communiceert. Deze conditionering kan goed of slecht zijn, afhankelijk van het ultieme zelfbeeld en zelfpraat. Wanneer het resultaat negatief is, proberen mentaliteitsexperts te helpen interne verhalen te veranderen om individuen te helpen meer succes te behalen, zowel op het werk als in persoonlijke inspanningen.

Intrapersoonlijke relaties voor succes

Zelfbewustzijn helpt een persoon om te zien waar ze goed presteert en waar ze niet in relatie staat tot haar omgeving. Er kunnen emotionele reacties, oordelen en keuzes plaatsvinden die verschillen van scenario tot scenario. Een manager kan heel kalm zijn in het omgaan met een probleem met een andere manager, maar kan exploderen als een ondergeschikte een fout maakt. Zelfbewustzijn door middel van intrapersoonlijke communicatie helpt de uitvoerende macht te begrijpen hoe zij reageert in verschillende situaties en stuurt vervolgens een verandering in actie die eerder inspirerend dan demoraliserend is voor haar team.

Omdat een groot deel van je zelfconcept ontwikkeld wordt naarmate je ouder wordt, is het belangrijk om de invloeden van ervaringen uit het verleden, de inbreng van familie, vrienden en collega's en de rol als leider die je speelt in je eigen leven te beschouwen. Door reacties, self-talk en zelfconcepten aan te passen, kan een persoon grotere persoonlijke modellen voor succes opbouwen.

Ontwikkeling van intrapersoonlijke vaardigheden

Het verbeteren en ontwikkelen van grotere intrapersoonlijke vaardigheden vereist drie hoofdcomponenten: zelfbewustzijn, zelfregulatie en motivatie. Zelfbewustzijn maakt gebruik van persoonlijke beoordelingsinstrumenten om reacties te volgen. Het vereist het vertrouwen om te begrijpen dat dit de eerste stap naar groei is. Het is niet voldoende om je alleen bewust te zijn van een explosieve reactie op de ene groep ten opzichte van de andere. Men moet leren om te beteugelen wat geconditioneerde reacties zijn die natuurlijke reacties lijken. Dit is de reden waarom zelfbewustzijn vordert tot zelfregulering. Om succesvol te zijn, is de juiste motivatie vereist om interne gedachten, gedragingen en zelfconcepten te veranderen.

Een leider die leiderschapsvaardigheden wil verbeteren, moet dan leren om zijn gebruikelijke bijwerkingen te reguleren. Degenen die zelfregulering beginnen te beheersen, tonen hogere niveaus van integriteit, betrouwbaarheid en aanpassingsvermogen. Dit zijn competenties van grote leiders die weten dat hun rol veel groter is dan het delegeren van taken. Maar zelfs zelfregulering is niet genoeg. Er moet een motiverende factor zijn die voldoende interne drive genereert om de wijzigingen langdurig te maken. Een analogie is stoppen met roken; een persoon kan stoppen voor een bepaalde periode, maar wanneer gestresst weer terug zal gaan naar roken, tenzij hij de motivatie heeft om weg te blijven - misschien een pasgeboren baby of een ernstig gezondheidsprobleem.