De nadelen van het bouwen van een niet-webgebaseerde toepassing

Softwareapplicaties die algemeen worden gebruikt, kunnen worden opgesplitst in twee soorten ontwikkelingstypen: degene die zijn ontworpen om op internet te worden gebruikt en andere die niet op het web zijn gebaseerd. Webgebaseerde apps zijn ontworpen voor toegang via een webbrowser of een toepassingsclient die fungeert als een gebruikersinterface. Niet-webapplicaties zijn bedoeld voor offline gebruik. Het bouwen van dit type applicatie heeft enkele nadelen die de programmeur in gedachten moet houden tijdens de ontwikkelingsfase.

Voordeel van web-gebaseerde applicaties

Een toepassing is elk stuk software dat instructies aan een computer geeft, waardoor het een specifieke taak kan uitvoeren. Het belangrijkste verschil tussen op het web gebaseerde apps en apps die bedoeld zijn voor offline gebruik, ligt in de methode waarmee gebruikers toegang krijgen tot het programma. Web-gebaseerde apps zijn meestal toegankelijk via een netwerkverbinding of een webbrowser. Dit geeft de programmeur een veel groter publiek van gebruikers over een groter geografisch gebied. Zolang gebruikers de app kunnen openen met een browser, is deze wereldwijd beschikbaar, ongeacht het besturingssysteem of de hardware die op hun computer is geïnstalleerd.

Niet-webgebaseerde applicaties

Met een niet-webgebaseerde toepassing wordt toegang meestal bereikt door een uitvoerbaar programma op de computer van de gebruiker uit te voeren. In tegenstelling tot een web-app is het publiek beperkt tot het individu dat achter het toetsenbord zit en naar het scherm kijkt. Verder is een toepassing die is ontworpen voor offline gebruik afhankelijk van zijn eigen protocollen voor zowel de uitvoering van het programma als de gebruikersinterface.

Voordelen van niet-webgebaseerde applicaties

Omdat een niet-webapplicatie niet compatibel hoeft te zijn met webbrowserapplicaties, kan het programma veel van de beveiligingsvoorzieningen gebruiken die normaal vereist zijn om een ​​veilige gegevensverbinding tot stand te brengen tussen een webserver en een wereldwijd publiek. Bovendien kan de programmeur code voor een specifiek besturingssysteem ontwikkelen in plaats van een meer algemene aanpak te kiezen met het oog op webcompatibiliteit. Hierdoor kan de programmeur software bouwen die gebruik maakt van de specifieke sterke punten van het onderliggende besturingssysteem.

Personalisatie van ontwerp als een nadeel

Een van de belangrijkste nadelen van een niet-webgebaseerde toepassing is ook een van de voordelen: het gepersonaliseerde karakter van het ontwerp van het programma. In deze benadering moet de ontwikkelaar tijd besteden aan het coderen van programma-elementen die al bestaan ​​in webbrowser-producten. De ontwikkelaar moet ook een gebruikersinterface maken, die waarschijnlijk de vertrouwdheid mist van web-apps die over het algemeen hetzelfde uiterlijk hebben. Ontwerp kan worden versneld door een toolkit zoals GTK of QT te gebruiken in een niet-webgebaseerde omgeving, maar de voordelen zijn beperkt tot de functies van de toepassing waarvoor de toolkit bedoeld was. Hoe persoonlijker de applicatie, hoe meer programmeerwerk de ontwikkelaar moet doen en hoe minder nuttig een toolkit of andere generieke ontwerpelementen zijn.

Implementatie van Upgrades als een nadeel

Een ander nadeel van een niet-webgebaseerd applicatieontwerp betreft de snelheid waarmee software-upgrades worden ingezet. Met een webgebaseerde app is upgraden gewoon een kwestie van de nieuwe versie uploaden naar een server. Zodra de bijgewerkte versie online is, hebben alle gebruikers toegang tot de bijgewerkte toepassing. Bij niet-webtoepassingen vereist het upgraden van de software dat elke gebruiker de upgrade verkrijgt en vervolgens op zijn computer installeert. Het gebruik van installatiewizards van derden kan deze taak enigszins vereenvoudigen, maar zelfs dan treden vertragingen onvermijdelijk op bij gebruikers die de bijgewerkte software verkrijgen en implementeren.