Compliance voor werknemers

De staat Maryland werd de eerste staat die in 1902 een arbeiderscompensatiestelsel oprichtte. Sinds die tijd maken alle staten, behalve Texas, een werknemerscompensatieverzekering verplicht voor bedrijven. In Texas hoeven werkgevers de compensatie van werknemers niet bij te dragen, maar als dat niet het geval is, kunnen werknemers hen voor gerechtelijke vervolging vervolgen met hogere vergoedingen en kosten voor het bedrijf. Op basis van de vereisten van de staat kunnen kleine bedrijven ervoor kiezen om een ​​arbeidsongevallenverzekering af te sluiten, ervoor kiezen hun eigen schadevergoedingsclaims zelf te beheren of aan te passen of een derde in dienst nemen om de schadevergoedingsclaims van hun werknemers te beheren en aan te passen om te voldoen aan de compensatie voor werknemers. verzekeringswetten in hun staat.

Compensatie voor werknemers

Elke staat beheert zijn eigen schadeverzekeringsprogramma's voor werknemers. De compensatie voor werknemers - een vorm van verzekering - verschilt van land tot land, maar biedt over het algemeen medische voordelen, loonvervanging, schikkingen voor blijvende invaliditeit en beroepsrevalidatie aan werknemers die gewond zijn op het werk. In ruil voor deze voordelen stemmen werknemers die gewond zijn op het werk ermee in hun recht op te lopen om hun werkgevers te vervolgen voor punitieve schadevergoedingen, pijn en leed en nalatigheid. Elke staat stelt het maximale bedrag in dat een werknemer kan ontvangen in wekelijkse lonen op basis van een berekening van het huidige salaris van de werknemer en het wekelijkse gemiddelde loon voor de staat. De verzekering moet alle medische kosten dekken die verband houden met het letsel.

Compliance melden

Elke staat stelt specifieke data vast waarop verzekeringsmaatschappijen, zelfbediende bedrijven of externe administraties zich moeten houden bij het accepteren of afwijzen van een schadevergoeding voor werknemers. Nadat een werknemer een werkgerelateerd letsel aan zijn werkgever meldt, wordt een melding van letsel doorgestuurd naar de verzekeringsmaatschappij of schade-expert. Sommige staten eisen dat het eerste letselrapport elektronisch wordt verzonden. De schade-expert moet de claim binnen een door de staat vastgestelde periode accepteren of afwijzen. Nadat de expert de claim heeft geaccepteerd, wordt deze een medische of aansprakelijkheidsclaim. Claims die alleen voor medische doeleinden gelden, weerspiegelen een blessure die geen verloren werktijd met zich meebrengt. Wanneer een werknemer werk mist vanwege de verwonding, wordt dit beschouwd als een aansprakelijkheidsclaim.

Late betalingen

In het geval van aansprakelijkheidsclaims moet de expert beginnen met het verrichten van betalingen aan de werknemer om de lonen te vervangen binnen de vastgestelde periode van de staat. De meeste staten hebben meestal een wachttijd van zeven tot veertien dagen voordat de betalingen beginnen. Wanneer de expert de betaling niet binnen de door de staatswet gedefinieerde periode uitvoert, moet de verzekeringsmaatschappij naast de loonvervanging ook boetes en boetes betalen. Zolang de arts van mening is dat de werknemer niet in staat is om te werken, gaat de loonvervanging door.

Permanente beperking

Wanneer een werknemer een blijvende invaliditeit krijgt waardoor hij niet meer kan werken, blijft de werknemer loonvergoedingen ontvangen tot haar toestand permanent en stil is. Zodra de arts besluit dat de medewerker een permanente status heeft bereikt met haar verwonding, kan de schaderegelaar, op basis van staatswetten, een aanbod doen voor een schikking op basis van toekomstig economisch verlies als gevolg van het letsel. Zoals met alles wat de compensatie van werknemers beïnvloedt, moeten nederzettingen en beroepsrevalidatie voldoen aan de staatswetten met betrekking tot specifieke data voor het indienen van formulieren.

Wettelijke vertegenwoordiging

Hoewel werknemers de werkgever meestal niet aanklagen voor landen die een werknemersverzekeringsverzekering vereisen, hebben ze wel wettelijke rechten op vertegenwoordiging wanneer meningsverschillen optreden. Sommige staten, zoals Californië, hebben een afzonderlijke rechtbank ingesteld die meningsverschillen over de schadevergoedingsclaims van werknemers beoordeelt. Werknemers hebben het recht om beroep aan te tekenen tegen schadevergoedingsclaims voor werknemers volgens de wetten die door de staat zijn vastgesteld. Vertegenwoordiging voor de werknemer valt ook onder de schadevergoedingsclaim voor werknemers. Een voorbeeld van een beroepsprocedure is wanneer de werknemer en de verzekeringsmaatschappij of controleur van de werkgever geen overeenstemming kunnen bereiken over het schikkingsbedrag of de permanente invaliditeitsbeoordeling.