Waarom zijn financiële overzichten belangrijk voor vakbonden?
Het Amerikaanse ministerie van arbeid Office of Labor Management normen handhaaft de wet-rapportage en openbaarmaking wet van 1959, of de LMRDA, die vereist dat vakbonden bewijs van hun financiële status indienen door het indienen van een jaarlijkse LM-2 rapport. De LM-2 is het officiële jaarverslag van de arbeidsorganisatie, ook wel een financiële verklaring van de vakbond genoemd. Financiële verklaringen van de vakbond zijn nuttig voor het bepalen van de solvabiliteit, het onderbouwen van hun vermogen om de belangen van vakbondsleden te dienen en het voldoen aan de LMRDA-voorschriften.
Inhoud
De inhoud van de jaarrekening van een vakbond bestaat uit salarissen van de vakbond, ontvangen totale rechten, activa en passiva, ontvangsten en uitbetalingen, inclusief uitgaven voor politieke activiteiten en liefdadigheidsgeschenken en -subsidies. Bovendien beschrijft de vakbond het percentage tijd dat vakbondsfunctionarissen uitgeven die de belangen van hun leden vertegenwoordigen. Volledige openbaarmaking van de tijd van vakbondsfunctionarissen is essentieel om te bewijzen dat de vakbond inderdaad voldoende tijd besteedt om een voorstander te zijn van de leden die in wezen hun salarissen betalen.
openbaring
Vakbonden hebben naast hun jaarrekening aanvullende rapportagevereisten. De vakgroep vereist ook dat vakbonden rapporten over de organisatiestructuur, zoals grondwetten en statuten, indienen om aan hun rapportageverplichtingen onder de LMRDA te voldoen. Volledige openbaarmaking is belangrijk voor de naleving van de wet; daarom zijn financiële overzichten van cruciaal belang voor volledige naleving en rapportage. Afgezien van de openbaarmakingsmandaten van de overheid, moeten werkgevers en vakbondsmedewerkers ook toegang hebben tot financiële rapporten van de vakbonden, evenals documenten die de structuur en organisatie van de unie ondersteunen.
Transparantie
Tijdens een vakbondsorganisatiecampagne analyseren werkgevers de LM-2-rapporten van vakbonden op informatie die de positie van het bedrijf ondersteunt dat werknemers moeten stemmen om vakbondsvertegenwoordiging te weigeren. Financiële rapporten illustreren hoeveel geld de vakbonden ontvangen van rechten, het percentage van het geld van de unie dat is toegewezen voor investeringen en de schuldenlast van de unie. Daarnaast wordt in LM-2-rapporten vastgelegd hoeveel geld vakbonden namens hun leden betalen voor de financiering van politieke activiteiten en salarissen van vakbondsmedewerkers. Gegevens uit de jaarrekeningen van vakbonden zijn met name nuttig om werknemers te overtuigen de intentie van de unie met betrekking tot de vertegenwoordiging van contributieleden aandachtig te onderzoeken. Arbeidersbonden gebruiken werkgeversanalyses echter als bewijs dat de unie transparantie ondersteunt in hun omgang met hun leden, de overheid en de werkgevers waarmee zij over contracten onderhandelen.
Geloofwaardigheid
Werknemers dragen maandelijks bijdragen aan de vakbond die hun belangen behartigt. Jaarrekeningen zijn belangrijk om de activiteiten van vakbondswerknemers te documenteren en aan hun leden aan te tonen dat het geld dat uit rechten wordt betaald uiteindelijk ten goede komt aan de leden. Daarom stellen financiële overzichten de geloofwaardigheid van de vakbond vast met het lidmaatschap. Vakbonden hebben het vertrouwen van hun leden nodig, vooral als ze onderhandelen over collectieve arbeidsovereenkomsten. Wanneer vakbondsafgevaardigden onderhandelen met werkgevers om collectieve arbeidsovereenkomsten te sluiten, vertrouwen vakbondsleden erop dat zij voorstellen zullen indienen die de werkzekerheid en het financiële welzijn van hun leden waarborgen.
Reputatie
Arbeidersvakbonden hebben lange tijd te maken gehad met aannames dat bazen van arbeid geld verdienen met onfrisse methoden, zoals gokken, afpersing en georganiseerde misdaad. Financiële verklaringen zijn belangrijk voor vakbonden om geruchten de wereld uit te helpen en stereotypen van misstanden bij georganiseerde arbeid te weerleggen. Toen de LMRDA in 1959 werd ingevoerd, verzekerde het het grote publiek en de vakbondsleden dat de regering actie zou ondernemen om wangedrag binnen georganiseerde arbeid te ontmoedigen.