Ziektekostenverzekering betalen voor prestaties

Betalen voor prestatieprogramma's verbindt doktersbetalingen en andere betalingen aan zorgverleners aan vastgelegde medische normen. De beweging begon als een manier om de kwaliteit van het gezondheidszorgsysteem te verbeteren door aanbieders financieel verantwoordelijk te houden voor hun diensten. Voortgestuwd door grote werkgevers, zoals General Electric, ging de kwaliteitsbeweging in 1999 vooruit, nadat een bekend rapport van het Institute of Medicine het aantal te voorkomen medische fouten opsomde die zich in de Verenigde Staten voordeden.

Betaal voor prestatiemaatstaven

Betaal voor prestaties, beter bekend als P4P, heeft verschillende veel voorkomende vormen. Een typisch programma beloont een arts met een bonus afhankelijk van hoe goed hij presteert op bepaalde kwaliteitsmaatregelen. Ongeveer 90 procent van de verzekeraars en de overheid gebruiken de Healthcare Effectiveness Data en Information Set, of HEDIS, normen om de arts of zorgverlener te beoordelen, volgens het Nationaal Comité voor Kwaliteitsborging.

Het ontwerpen van het Pay for Performance-programma

Naarmate P4P-programma's in de loop der jaren evolueren, nemen veel bedrijven en verzekeraars standaardontwerpen aan, zoals die zijn vastgesteld door het Bridges to Excellence-programma. HEDIS-metingen bieden een baseline voor veel medische aandoeningen en schetsen voor beste praktijken, zoals het jaarlijks meten van het HbA1c-niveau van een diabetische patiënt, een manier om bloedglucose te testen. Een HbA1c-niveau van minder dan 8, 0 wordt beschouwd als een goede controle volgens de HEDIS-normen. Onder sommige programma's zou een arts een bonus ontvangen voor het testen van de maatregel, evenals voldoen aan de andere aanbevolen richtlijnen voor diabetes. Programma's die meerdere jaren van kracht zijn, vereisen mogelijk meer van de arts en geven een bonus voor een goede patiëntprestatie.

Gemeenschappelijke P4P-programma's

Veel verzekeraars en werkgevers besluiten om eerst de meest voorkomende ziekten in hun bevolking te targeten. Typische programma's beginnen met het meten van de kwaliteit van de zorg voor diabetes, hypertensie, astma en hartproblemen. Nationale verzekeraars, zoals Aetna, Wellpoint, UnitedHealthcare en CIGNA, bieden een of andere vorm van P4P-programma's die worden ondersteund door Bridges to Excellence. Grote werkgevers bieden ook programma's aan, waaronder de stad Cincinnati, Verizon en General Electric. De meeste programma's richten zich op de beloningszijde van de vergelijking, en bieden bonussen voor kwaliteitszorg in plaats van het verminderen van de beloning voor slechte resultaten.

Overheidsdeelname

Federale en nationale gezondheidsprogramma's bevatten nu zwaarwegend een vorm van P4P in hun betalingssystemen. De Centers for Medicare & Medicaid Services, die toezicht houdt op het federale Medicare-programma voor senioren en staatsmedicaid-programma's voor mensen met een laag inkomen en personen met een beperking, heeft verschillende demonstratieprojecten voor ziekenhuizen, artsen en thuisgezondheidscentra. Het programma voor ziekenhuizen koppelt betaling aan 10 kwaliteitsmaatregelen terwijl het programma voor artsen meer gebruik van elektronische medische dossiers aanmoedigt door bonussen te betalen aan artsen die aan bepaalde normen voldoen.

Eerlijkheidsproblemen

Hoewel omarmd door werkgevers en andere groepen die betalen voor gezondheidszorg, willen veel artsen en zorgverleners ervoor zorgen dat kwaliteitsprogramma's eerlijk zijn, volgens de American Medical Association. Artsen en ziekenhuizen maken bezwaar tegen betalingsaftrek en benadrukken dat bonussen de beste manier zijn om prikkels te geven. Omdat veel kwaliteitsprogramma's investeringen vereisen in computersoftware en andere uitgaven zoals personeel om de voortgang van de patiënt bij te houden, wil de medische gemeenschap ervoor zorgen dat artsen en anderen met beperkte budgetten niet worden gestraft.