Franchisewetten

De specifieke kenmerken van franchisewetten verschillen van staat tot staat, en de federale overheid neemt franchisewetten op afstand in acht, onder het toeziend oog van de Federal Trade Commission. In alle, maar de zeldzaamste gevallen valt de franchisewetgeving onder de staten, en het is aan de deelstaatregeringen en de nationale rechtbanken om de franchisewetten die in de boeken staan ​​toe te passen. Gelukkig zijn de franchisewetten als geheel vrij gelijkaardig in de verschillende staten, en zowel franchisegevers als franchisenemers kunnen verwachten dat bepaalde regels van kracht zijn wanneer ze beginnen met het ondertekenen van een contract en het openen van een nieuwe franchiselocatie.

Disclosure Law

In oktober 1979 heeft de FTC een wet inzake openbaarmaking vastgesteld, die vereist dat staten potentiële franchisenemers beschermen door ervoor te zorgen dat zij de volledige details hebben over de franchise die zij van plan zijn te exploiteren. Met andere woorden, de franchisegever moet de franchisenemer volledige openbaarmaking van het contract verstrekken, bekend als het Franchise Disclosure-document, zodat de franchisenemer een weloverwogen zakelijke beslissing kan nemen. In het bijzonder moet de franchisegever deze onthulling geven bij de eerste gelegenheid van contact tussen de franchisegever en de franchisenemer en opnieuw, niet minder dan 10 werkdagen voordat het contract wordt ondertekend en de franchisegever geld van de franchisenemer accepteert.

Staatswetten

Omdat franchisecontracten onder de nationale wetgeving vallen, is het aan de staten om de meeste franchiseactiviteiten te regelen. Vijftien staten hebben in feite bureaus gecreëerd die franchises beoordelen en eisen dat franchisegevers hun bedrijven binnen die staat registreren. Deze staten omvatten Californië, Hawaii, Illinois, Indiana, Maryland, Michigan, Minnesota, New York, North Dakota, Oregon, Rhode Island, South Dakota, Virginia, Washington en Wisconsin. De FTC heeft volledige contactinformatie verstrekt voor elke overheidsdienst (zie bronnen). In alle 15 van deze staten moet de franchiseverkoop onderdeel worden van de openbare registers, met de verkoop genoteerd onder wat een 'aanbiedingsronde' wordt genoemd. Texas-franchises vallen onder de wet op de zakelijke kansen en vereisen dat franchisegevers een franchiseaanvraag indienen verkoop met de minister van Buitenlandse Zaken en betaal een vergoeding. Texas franchises zijn niet verplicht om een ​​aanbod circulaire indienen, maar franchises in die staat moeten zich registreren om franchise belasting te betalen.

Franchisecontracten

De specifieke kenmerken van franchisecontracten komen meestal neer op het individuele bedrijf, maar sommige elementen van franchisecontracten zijn standaard en potentiële franchisenemers moeten deze zorgvuldig beoordelen voordat ze een toezegging doen. Franchisegevers moeten begrijpen wat hun persoonlijke aansprakelijkheid is in het geval van falen van de franchise, welke handelsmerkrechten zij wel en niet gebruiken als misbruik van het handelsmerk van een bedrijf, kan leiden tot een rechtszaak, welke verlengingsrechten zij hebben en wat de beëindigingsvoorwaarden zijn. De franchisewetten in alle landen zijn bedoeld om zowel franchisegevers als franchisenemers te beschermen, zodat elke partij de details van de wetten en het franchisecontract moet begrijpen. Beide partijen dienen contact op te nemen met de overheidsinstantie voor franchises en / of bedrijven als er vragen zijn. Franchiseprocureurs zouden ook informatie moeten kunnen verstrekken.