Beperkingen voor fastfoodreclame in Amerika

Wanneer kinderen tv-advertenties bekijken die zoete granen, vette cheeseburgers of zoute frites verkopen, hebben ze niet de informatie die nodig is om deze advertenties in hun context te evalueren. Door de uitspraken in de advertenties te letterlijk te nemen, kunnen ze te veel fastfood eten en worden ze obesitas of ongezond. Adverteerders kunnen de situatie helpen door vrijwillige normen vast te stellen, maar regelgeving blijft een controversieel onderwerp.

Advertenties en obesitas

In 2011 vroeg de Federal Trade Commission opmerkingen en meningen van het publiek over een voorgestelde reeks vrijwillige richtlijnen voor voedseladvertenties gericht op kinderen. Als reactie hierop heeft de American Academy of Pediatrics een openbare oproep gedaan om alle fastfood-advertenties van de tv te verbannen, waarbij het claimen van tv-advertenties voor fastfood een belangrijke oorzaak is van obesitas bij kinderen. Veel landen reguleren of verbieden zelfs de reclame voor fast food aan kinderen, maar vanaf publicatie, de Verenigde Staten niet. Eerdere beslissingen van de rechtbank suggereren dat eventuele regelgeving voor grote uitdagingen zou staan.

Centrale Hudson-test

Bij de beslissing of een regeling inzake commerciële rede constitutioneel is, passen rechtbanken een uit vier stappen bestaande test toe die bekend staat als de Central Hudson-norm, genoemd naar de eerste casus waarin deze werd gebruikt. De eerste stap is om te vragen of de advertentie misleidend is en of de activiteit die wordt gepromoot rechtmatig is in de eerste plaats. Als een advertentie alleen maar zegt dat Joe's Burger Stand heerlijke frietjes maakt, gaat de advertentie de eerste stap over. De tweede stap is om te vragen of de overheid een geldige reden heeft om de commerciële rede in dit geval te reguleren. Omdat fast food is gekoppeld aan obesitas bij kinderen, zou een wet die fastfoodrestaurants zoals Joe's Burger Stand verbiedt, van reclame voor kinderen de tweede stap kunnen doorstaan.

Overmatige reguleringstest

De derde stap in de Central Hudson-test is om te vragen of de verordening het beoogde resultaat zal hebben. De advocaten voor Joe's Burger Stand zouden kunnen beweren dat obesitas bij kinderen niet zal worden verlaagd door een advertentie voor fastfood in een kinderprogramma te verbieden, terwijl de overheid zou kunnen beweren dat dat wel zou gebeuren. De vierde stap is om te vragen of de verordening buitensporig is voor het doel. Regelgeving wordt op deze basis vaak door de rechtbank geslecht omdat de rechtbank een hoge norm stelt wanneer de overheid probeert om anderszins beschermde spraak te reguleren. Een soortgelijke regulering van alcohol- en tabaksreclame is echter door de rechtbanken bevestigd. Om het risico van toekomstige regelgeving en de controverse met betrekking tot de marketing van mogelijk ongezonde producten voor kinderen te voorkomen, kunnen bedrijven vrijwillig de door de FTC voorgestelde normen overnemen.

FTC-normen

Volgens de door de FTC voorgestelde vrijwillige normen zou voedsel dat geadverteerd wordt aan kinderen, ingrediënten moeten bevatten die de gezondheid bevorderen, zoals groenten, vers fruit of volle granen. Ze zouden in producten met een zuivelproduct vetarme in plaats van volle melk moeten gebruiken. Ze zouden ook zout, suiker, transvet en verzadigd vet binnen gezonde grenzen moeten houden. Restaurants die fastfood als een leuke traktatie of handige optie voor volwassenen verkopen, kunnen nieuwe productlijnen ontwikkelen om gezond voedsel aan kinderen te verkopen.