Werkgever loonbelasting

Federale en deelstaatregeringen heffen verschillende loonheffingen. Sommige zijn belastingen die door werknemers worden betaald. Over het algemeen moeten werkgevers deze belastingen berekenen, het geld van de loonstrook aftrekken en het geld overmaken aan de juiste overheidsinstantie. Naast deze door werknemers betaalde belastingen, moeten werkgevers extra loonheffingen betalen. In tegenstelling tot de belastingen betaald door werknemers, voegen deze belastingen een werkbelasting voor de werkgever toe aan de arbeidskosten.

Types

De federale inkomstenbelasting en werknemersbijdragen aan de sociale zekerheid en Medicare worden betaald door werknemers door aftrek van lonen of salarissen en zijn dus geen loonheffingen voor de werkgever. Dit is ook het geval voor de inkomstenbelasting, hoewel enkele staten, waaronder Texas, geen inkomstenbelasting heffen. De loonheffingen van de werkgever worden betaald voor die belastingen die boven de loonsom moeten worden betaald. Over het algemeen omvatten deze bijdragen van de werkgever aan de sociale zekerheid en Medicare plus nationale en federale werkloosheidsbelastingen.

Sociale zekerheid

Werkgevers moeten socialezekerheidsbelasting betalen ter hoogte van 6, 2 procent van het brutoloon op de eerste $ 106, 800 van de inkomsten van elke werknemer. Dat wil zeggen dat de werkgever normaal overeenkomt met het bedrag dat de werknemer betaalt. Soms variëren de tarieven. Zo is in 2011 het tarief voor werknemersbijdragen tijdelijk verlaagd naar 4, 2 procent. Het belastingtarief van de sociale zekerheid voor werkgeversbijdragen is ongewijzigd gebleven. Medicare belasting is een andere werkgever loonbelasting. Werkgevers betalen 1, 45 procent van het brutoloon, passend bij het bedrag dat door werknemers wordt betaald.

SUTA

Elke staat legt een werkloosheidsbelasting op aan werkgevers. Vaak genoemd de SUTA-belasting, staat de werkloosheidsbelasting inkomsten worden gebruikt voor de financiering van werkloosheidsuitkeringen voor werknemers die hun baan verliezen buiten schuld van hun eigen land. Individuele staten stellen hun eigen SUTA-belastingtarieven in. Texas heft bijvoorbeeld een staatsexportbelasting van 8, 6 procent op de eerste $ 9000 aan lonen die elk jaar aan elke werknemer wordt betaald (vanaf 2011). Extra lonen zijn niet onderworpen aan de SUTA-belasting. In Texas werkt de maximale SUTA-belasting dus uit op 8.6 procent van $ 9.000, of $ 774.

FUTA

Naast de werkloosheidsbelasting moeten werkgevers een federale werkloosheidsbelasting betalen. Onder de naam FUTA (afkorting voor Federal Unemployment Tax Act) is de federale werkloosheidsbelasting 6, 2 procent van de eerste $ 7000 aan lonen die jaarlijks aan elke werknemer wordt betaald. Werkgevers kunnen echter een credit krijgen van maximaal 5, 4 procent van de eerste $ 7000 aan lonen voor betaalde SUTA-belastingen. Als gevolg hiervan is de effectieve FUTA-snelheid gewoonlijk 0, 8 procent.