Nadelen van een verticale organisatiestructuur

Bedrijven nemen om verschillende redenen bepaalde strategieën over. Een bedrijf kan bijvoorbeeld een gedecentraliseerde structuur kiezen, ook wel flat of horizontal genoemd, als het divisies heeft met zeer verschillende focus of productlijnen zoals Honda, die grasmaaiers, auto's en motorfietsen maakt. In dit voorbeeld is een horizontale structuur logisch. Een bedrijf met een enkele of vergelijkbare activiteit, zoals een krant, kan daarentegen een meer verticale organisatiestructuur kiezen.

Geinformeerde keuzes

De verticale organisatiestructuur is het oudste type organisatiestructuur; het is een absolute hiërarchie en heeft als zodanig dezelfde zwakke punten als een hiërarchie. Ten eerste komen beslissingen in een verticale organisatiestructuur van boven naar beneden. Dit proces kan enige tijd duren en is mogelijk niet zo geïnformeerd als het zou kunnen zijn, vooral als de bovenste laag van het bedrijf niet regelmatig communiceert met of niet volledig begrijpt wat de behoeften van de lagere niveaus zijn.

reactiviteit

Wanneer communicatie ontbreekt binnen een "verticale" organisatie, is het mogelijk dat deze niet zo snel of zo goed mogelijk kan reageren op veranderingen in zijn markt. Ofwel de bovenste laag moet worden geïnformeerd door de lagere niveaus en de tijd die wordt geboden om besluiten formeel te maken of om snel actie te ondernemen. Hoewel dit misschien geen probleem is in bedrijven zoals kranten, die in een redelijk gevestigde markt werken, voor werkomgevingen die mogelijk snel hun aandacht moeten verleggen, zoals een restaurant dat zich aanpast aan lokale trends, is een verticale organisatiestructuur ongepast en zelfs inefficiënt.

Deelname

Een verticale organisatiestructuur kan werknemersrelaties schaden, zoals in het geval van de manager op lager niveau die "het zag aankomen" maar niemand luisterde. Deze vorm van inefficiëntie kan ook creativiteit elimineren en suggesties van diegenen in de lagere niveaus onderdrukken. In sommige verticale organisaties kunnen werknemers in de lagere niveaus uiteindelijk alleen maar bestellingen aannemen, waardoor ze alleen verantwoordelijk blijven voor hoe die orders worden uitgevoerd, het moreel schaden en de medewerker geen kans geven om zich een waardevol onderdeel van het bedrijf te voelen. In het geval van een krant bijvoorbeeld, kunnen de mensen die hun papieren thuis bezorgen, een vast tijdschema en afleveringsschema krijgen dat ze niet kunnen aanpassen om efficiënter te zijn op basis van hun ervaring die ze elke dag uitvoeren. In plaats daarvan wordt hun prestatie alleen gemeten aan de hand van hoe goed ze het schema en de route volgen.

Wedstrijd

In een verticale organisatiestructuur, waarbij de toplaag doorgaans zo veel kleiner is dan lagere niveaus, kan de concurrentie om vooruitgang hevig zijn. Dit kan niet alleen een vijandige werkomgeving creëren, maar in sommige gevallen kan het zelfs de productiviteit schaden, terwijl werknemers zoeken naar manieren om vooruit te komen, vaak ten koste van hun collega's. Horizontaal gestructureerde bedrijven daarentegen hebben de neiging om te genieten van meer samenwerking en teamwerk, omdat werknemers vaak een grotere inbreng hebben in de werking van en beslissingen die van invloed zijn op hun specifieke afdeling of vakgebied. Bovendien zijn werknemers binnen hun respectieve groepen gehouden aan prestatienormen zonder zoveel procedurele leiding van initiatieven van de hoogste categorie. Een horizontale structuur kan op zijn beurt een grotere productiviteit en meer geïntegreerde oplossingen over de hele linie mogelijk maken omdat werknemers gemotiveerd zijn om samen te werken om systemen en oplossingen te ontwikkelen die resultaten opleveren en uiteindelijk het bedrijf als geheel ten goede komen.