De nadelen van het toewijzen van vaste kosten

Voor alle producten en services zijn bepaalde inherente kosten verbonden. U kunt de materiaalkosten per product bepalen door de kosten van de grondstoffen te delen door het aantal geproduceerde eenheden. Er zijn ook vaste kosten verbonden aan het runnen van een bedrijf dat, hoewel niet direct betrokken bij de productie of levering van een bepaald product of een bepaalde service, moet worden toegewezen aan de producten of diensten.

Vaste kosten

Vaste kosten omvatten overheadkosten en andere indirecte kosten van zakendoen die niet direct zijn toe te schrijven aan de productie of levering van een product of dienst. Deze kosten kunnen bijvoorbeeld kosten omvatten als salarissen voor thuiskantoor, de kosten voor het uitvoeren van ondersteunende afdelingen zoals beveiliging en personeel, verkoop, marketing, reclame en de kosten van administratieve benodigdheden.

Doel

Vaste kosten moeten in aanmerking worden genomen bij het bepalen van de prijs van de producten of diensten om een ​​gepast rendement op de investering te garanderen. Vaste kostenallocatie stelt het management in staat geïnformeerde economische beslissingen te nemen en geeft beleggers een duidelijker beeld van de werkelijke financiële resultaten van een bedrijf. Het management kan vaste kostenallocatie gebruiken om uitgaven te rechtvaardigen, personeel te motiveren en inkomsten nauwkeurig te meten.

Toewijzingscriteria

De Internal Revenue Service beschouwt allocatie als het proces waarbij kosten worden herverdeeld. Aangezien alle productiekosten moeten worden meegeteld bij het waarderen van uw kostprijs van verkopen en voorraad, moet u overheadkosten en andere indirecte vaste kosten toewijzen aan een specifieke afdeling, eenheid of invoer. Idealiter worden deze kosten toegewezen op basis van de meest directe relatie tussen de vaste kosten en de service die wordt uitgevoerd of het product dat wordt geproduceerd. Dit kan inhouden dat moet worden bepaald welke afdeling het meeste baat heeft bij de vaste kosten en de formule die wordt gebruikt om de juiste toewijzing te bepalen, kan variëren van product tot product of van afdeling tot divisie.

Nadeel

In werkelijkheid is het vaak moeilijk om een ​​directe relatie te vinden tussen de kosten en het product. Vaste kosten kunnen worden toegewezen op basis van het vermogen van de afdeling, eenheid of input om de kosten te dragen; een bedrijf kan bijvoorbeeld een groter deel van zijn vaste kosten toewijzen aan een zeer winstgevende divisie, terwijl een verhoudingsgewijs kleiner deel wordt toegewezen aan een marginaal winstgevende divisie. Dit kan resulteren in een scheve weergave van de echte financiële productiviteit van een divisie of product. Tenzij vaste kosten correct worden toegewezen, kan de resulterende informatie ertoe leiden dat het management foute beslissingen neemt op basis van onjuiste veronderstellingen.