Verschillende technieken in groepsbeslissing

Het samenvoegen van werknemers in besluitvormingsgroepen is een methode om een ​​probleem of probleem op de werkplek aan te pakken. Hoe meer geesten aan één probleem werken, des te meer potentiële oplossingen er worden gecreëerd. Een definitieve beslissing nemen in een groep kan echter moeilijk zijn in bepaalde omstandigheden. Groepsbesluitvormingstechnieken helpen bedrijven ideeën om te zetten in actieplannen.

Nominale groep techniek

De nominale groepstechniek is bedoeld om "groepsdenken" tussen leden te elimineren wanneer ideeën worden gepresenteerd. Onder de nominale groepstechniek wordt een groepsmoderator geselecteerd om op een displaybord vooraan te schrijven. De moderator van de groep geeft het probleem aan dat de groep moet oplossen. Groepsleden schrijven hun oplossingsideeën individueel op papier of notitiekaarten en converseren niet met elkaar. De moderator van de groep neemt de notecards, geeft een opsomming van de oplossingen op het bord en nodigt elk groepslid uit om vragen over haar oplossing te stellen en verduidelijkingen te geven. Daarna rangschikt elk groepslid individueel elke oplossing op een notecard met behulp van een schaal, zeg van 1 tot 5. De moderator neemt de notecards op, wijst scores toe aan elke oplossing in de lijst en kiest de meest populaire oplossing.

Elektronische beslissingen

De elektronische beslissingsmethode werkt op dezelfde manier als de nominale groepstechniek, behalve dat het speciale computerprogramma's gebruikt voor anonimiteit, zodat groepsleden hun bezorgdheid over een voorgestelde oplossing kunnen adresseren zonder de gevolgen van groepsdenken. De elektronische methode maakt meestal gebruik van een online forum waar groepsleden inloggen, hun voorgestelde oplossingen schrijven en op hen stemmen met behulp van een anoniem stemsysteem. Een groepslid kan bijvoorbeeld oplossingen voor een probleem rangschikken in volgorde van beste naar slechtste, waarna de computer puntwaarden toekent aan elke oplossing totdat alle stemmen zijn geteld.

SWOT

De Situation, Weaknesses, Opportunities, Threats (SWOT) -techniek is geen anonieme methode om oplossingen te creëren in een groepsomgeving, maar probeert wel een gerationaliseerde aanpak te gebruiken voor het selecteren van een oplossing op basis van wat de groepsleden weten over hun bedrijf. Bij het gebruik van de SWOT-techniek bespreken groepsleden de sterke en zwakke punten, kansen en bedreigingen of uitdagingen waarmee hun bedrijf wordt geconfronteerd of waarmee de kwestie wordt geconfronteerd. Vervolgens versmalt de groep oplossingen op basis van de SWOT-analyse. De groep weet bijvoorbeeld dat ze een product heel snel kunnen produceren, maar niet in grote volumes. Het bedrijf kan ook een first-mover voordeel hebben in een nieuwe markt, maar wordt geconfronteerd met de rivaliteit van een krachtige concurrent zodra deze zich op de markt begeeft. Op basis van deze informatie zou een groep zijn oplossingen beperken tot een probleem.

Waarde analyse

De waardeanalysetechniek kent een schaal van punten toe aan elk doel waaraan een groep wil voldoen. De oplossing met de meeste punten wordt als beste geselecteerd. Bijvoorbeeld, als een sterkere winst een waarde verdient die gelijk is aan 5 punten, schonere emissies 4 punten en medewerkertevredenheid 3 punten, de maximale punten die een oplossing kan verzamelen is 12 punten. Als een mogelijke oplossing tot hogere winsten en niets anders leidt, krijgt deze slechts 5 punten.