Manieren om een ​​crediteurenbestand te verifiëren

Een crediteuren-audit kan de enige focus of een deel van een volledige interne audit zijn. Algemene controlestrategieën zijn echter hetzelfde, ongeacht de reden of redenen waarom deze worden uitgevoerd. Strategieën voor AP-auditing zijn gebaseerd op normen voor het beoordelen van frauderisico's, opgesteld door de Auditing Standards Board van het American Institute of Certified Public Accountants. De primaire focus is erop te zorgen dat crediteuren niet ondergewaardeerd zijn. Het proces werkt om ervoor te zorgen dat facturen en afschriften en alle andere verplichtingen en toegerekende uitgaven correct zijn berekend en vastgelegd, handmatig of in een computeraccountingprogramma.

Audit voor volledigheid

Auditprocedures met betrekking tot volledigheid voldoen aan de belangrijkste controledoelstellingen en zijn de belangrijkste procedures in het AP-auditproces. Afstemmingen, cut-off tests en audit trails zijn de belangrijkste manieren waarop auditors controleren of AP-documenten correct zijn berekend en vastgelegd. Afstemmingsprocedures bepalen of crediteuren grootboektransacties overeenstemmen met samenvattende cijfers in het grootboek. Aankopen en contante betalingen cut-off testen kijken of transacties voor het fiscale jaar inderdaad zijn opgenomen in de jaarrekening aan het einde van het jaar. Audit trails traceren en matchen betalingen aan geregistreerde crediteuren, in het bijzonder op zoek naar open bestanden met ongeëvenaarde documenten.

Audit voor geldigheid

Auditprocedures met betrekking tot validiteit werken om de legitimiteit van AP-transacties vast te stellen. De gebruikelijke manier waarop accountants legitimiteit vaststellen, is door contact op te nemen met leveranciers en leveranciers met verzoeken om een ​​transactiebevestiging. Hoewel hoeveel en welke specifieke leveranciers en leveranciers verzoeken ontvangen, kan variëren afhankelijk van het bedrijf, de meeste verzenden ze naar alle reguliere leveranciers en leveranciers, ongeacht of er een huidig ​​saldo verschuldigd is. Daarnaast bereiken accountants een percentage van occasionele zakenpartners, meestal als uit de records blijkt dat er een of meer openstaande facturen zijn.

Audit voor naleving

Debiteuren moeten volgens algemeen aanvaarde boekhoudbeginselen worden uitgevoerd. Controle op de naleving bepaalt of de boekhoudprocedures in overeenstemming zijn met de algemeen aanvaarde boekhoudbeginselen. Accountants werken vaak achterwaarts, beginnen met het inspecteren van eindejaars financiële overzichten, inclusief de balans, resultatenrekening en kasstroomoverzicht, en kiezen vervolgens willekeurige posten in het grootboek om terug te voeren naar hun herkomst. Het audittraject dat tracering creëert stelt auditors in staat om het exacte pad dat een transactie heeft afgelegd te onderzoeken en de boekhoudprocedures te evalueren.

Audit voor openbaarmaking

Ervoor zorgen dat het AP-saldo correct wordt vermeld op jaarrekeningen van het einde van het jaar is de laatste stap in het AP-auditproces. Manieren waarop auditors deze stap uitvoeren, omvatten het inspecteren van financiële overzichten om bijvoorbeeld te verifiëren dat AP wordt vermeld als een kortlopende verplichting en dat aankopen worden opgenomen in de kosten van goederenberekeningen. Auditors nemen ook kennis van voetnoten die details bevatten voor ongebruikelijke transacties waarvoor een meer volledige uitleg nodig is dan die kan worden geboden door eenvoudig de transactie te hercoderen. Een laatste manier waarop auditors de volledige openbaarmaking controleren, is door een verplichte managementrepresentatiebrief te bekijken waarin wordt verklaard dat financiële overzichten de crediteuren- en aankoopcijfers volledig vrijgeven.