Hoe werkt een loon-prijs-spiraal?

De gevreesde loon-prijsspiraal - ook bekend als een inflatiespiraal - is een toestand waarin lonen en prijzen stijgen in een voortdurende, zichzelf in stand houdende relatie die inflatoire druk uitoefent op een economie. Om een ​​loon-prijsspiraal tot stand te brengen, moeten bepaalde omstandigheden in de economie aanwezig zijn, inclusief de wijdverspreide verwachting van stijgende prijzen.

Hoe een loon-prijs spiraal ontstaat

Wanneer een economie bijna volledig werkt en mensen geld hebben om te besteden, neemt de vraag naar goederen en diensten toe. Om aan de vraag te voldoen, breiden bedrijven hun bedrijven uit en nemen meer werknemers in dienst. Bij vrijwel volledige werkgelegenheid hebben de meeste werknemers echter al een baan. Dus bedrijven moeten werknemers met hogere lonen lokken, wat natuurlijk de kosten van het bedrijf verhoogt, legt de website Biz / ed uit. De werknemers dringen dan aan op hogere lonen om aan de hogere prijzen en verwachte prijsstijgingen te voldoen, waardoor de bedrijfskosten opnieuw stijgen. Theoretisch gaat dit door in een inflatiespiraal totdat een brood de spreekwoordelijke kruiwagen vol geld kost.

Noodzakelijke elementen

Voor een inflatie van de loonprijsspiraal moeten niet alleen verhoogde prijzen duurzaam zijn, maar ze moeten ook gepaard gaan met loonstijgingen. Zoals Andrew Sullivan van het Daily Beast in een artikel uit juli 2011 opmerkte, liepen de Verenigde Staten geen gevaar van een loon-prijsspiraal in 2011, omdat de lonen van Amerika dat jaar daalden en al jaren stagneerden. Verder leek de opwaardering van de lonen onwaarschijnlijk door de concentratie van het Congres op tekortvermindering in plaats van banen in dat jaar.

Een spiraal stoppen

De overheid heeft de macht om een ​​loon-prijsspiraal af te wenden - of er een te onderbreken - via de Federal Reserve. Zoals de geschiedenis heeft aangetoond, moet het echter voorzichtig zijn. Als reactie op de inflatiedruk ten gevolge van de olieprijsstijging van de OPEC in de jaren zeventig verhoogde het hoofd van de Fed, Paul Volcker, herhaaldelijk de rente, waardoor de loon-prijsspiraal die de OPEC-stijging had veroorzaakt, werd onderbroken. De verhuizing hielp echter Amerika naar de recessie van 1981 tot 1982, een van de ergste recessies in de Amerikaanse geschiedenis.

Verminderde hefboomwerking van werknemers

In de 'New York Times' stelt Louis Uchitelle dat de vrees van de Fed voor een loon-prijsspiraal in de Verenigde Staten ongegrond is vanwege het onvermogen van de arbeiders om hogere lonen te eisen. Met de vakbonden die in de jaren zeventig grote verhogingen konden onderhandelen, verdwenen of alleen maar 'schaduwen van hun vroegere zelf' waren, waren werknemers bang om zelfs maar te vragen om verhogingen uit angst om hun baan uitbesteed te krijgen en de verdwijning van de kosten van levensonderhoud neemt toe, hoe hoger. lonen die nodig zijn om een ​​inflatiespiraal te handhaven, bestaan ​​niet.