De verantwoordelijkheid van een werkgever voor een werknemer

Werkgevers moeten verschillende federale en staat loonheffingen van de loonstrook van hun werknemers achterhouden. De werkgever is ook verantwoordelijk voor het afdragen van loonheffingen aan de IRS en de belastingautoriteiten namens de werknemers. Verder moet een werkgever de werknemers verschillende belastingformulieren verstrekken. Veel van deze formulieren worden voor belastingdoeleinden naar de IRS en naar de socialezekerheidsadministratie verzonden.

Federale belastingverplichtingen

Werkgevers moeten federale arbeidsbelastingen voor elke werknemer inhouden. Werkgelegenheid belastingen omvatten federale inkomstenbelasting, sociale zekerheid en Medicare belastingen. De werkgever berekent de bronbelasting met behulp van formulier W-4, het 'certificaat voor inhouding van inhouding'. De werkgever moet alle federale arbeidsbelastingen aan de IRS deponeren. Een werkgever kan maandelijks of semi-wekelijks werkbelasting betalen, afhankelijk van de betalingscyclus van het bedrijf. Tewerkstellingsbelastingstortingen gaan rechtstreeks naar de IRS via elektronische overboeking.

Belastingverplichtingen van de staat

Naast federale belastingverplichtingen zijn werkgevers ook verantwoordelijk voor het inhouden en rapporteren van lokale en staatelijke inkomstenbelastingen indien vereist door lokale en nationale belastingautoriteiten. Sommige staten zoals Texas, Nevada, Florida en Washington hebben geen staat inkomstenbelasting. In staten met inkomstenbelastingvereisten moeten werkgevers de belasting op elke loonbetaling inhouden en de belastingen aan de belastingautoriteiten afdragen. De inkomstenbelastingen van de staat worden doorgaans berekend als een percentage van de inhoudingen van de federale inkomstenbelasting.

Werkloosheid Belasting

Werkgevers moeten een nationale werkloosheidsverzekeringstaks (SUI) en een federale werkloosheidbelasting betalen. Deze belastingen financieren nationale en federale programma's voor werkloosheidscompensatie. Werkloosheidsprogramma's bieden financiële bijstand aan werknemers die hun baan verliezen. Als een staat de beschikbare werkloosheidsfondsen uitput, kan deze van het federale fonds lenen om werkloosheidsuitkeringen te betalen. Een keer per jaar wijst elke staat de toepasselijke werkgever een belastingtarief toe, dat de werkgeversaansprakelijkheid van de werkgever voor dat jaar bepaalt. De belastingverplichtingen voor de federale werkloosheid variëren naar gelang van het bedrag van de lonen die in een kalenderkwartaal zijn betaald. Een werkgever moet alle federale werkloosheidsbelastingverplichtingen betalen die $ 500 overschrijden aan het einde van elk kwartaal of aan het einde van het jaar als de belasting minder is dan $ 500.

Fiscale rapportage

Werkgevers moeten alle federale belastingverplichtingen melden op IRS-formulier 941, de "Quarterly Federal Tax Return for Employers". Elke staat vereist ook dat werkgevers elk kwartaal bruto lonen en belastinginformatie aan de belastingautoriteiten melden. Aan het einde van het jaar moeten werkgevers W-2 opstellen en indienen, een loon- en belastingverklaring voor werknemers. Deze verklaring rapporteert alle lonen, fooien en andere vergoedingen betaald aan een werknemer, evenals het bedrag aan loonheffingen ingehouden op het loon van de werknemer gedurende het hele jaar. De werkgever moet uiterlijk op 31 januari na het einde van het belastingjaar een exemplaar van formulier W-2 aan de werknemer en de socialezekerheidsinstantie verstrekken zodat de werknemer nationale en federale inkomstenbelastingen kan indienen.