Verticale beheerstructuur

De meeste mensen herkennen de verticale managementstructuur gemakkelijk. De opstelling is de meest traditionele, karakteristiek gebruikmakend van een machtshiërarchie. Een hoofd honcho leidt alles, richt minder machtige gezagsdragers beneden, die op hun beurt zeggenschap hebben over de minst machtige gezagsdragers van de onderneming. In onze schooldagen hebben we dit ervaren als het hoofd, de assistent-directeur en de leerkrachten regeerde over ons kinderen in de klas. Als volwassenen richten degenen die kleine bedrijven runnen zich meestal op de beproefde verticale managementstructuur als de eerste organisatorische opzet die wordt aangenomen wanneer de eigenaar niet alles alleen meer kan doen.

Structuur

Op een organigram lijkt een volledig gerealiseerde verticale managementstructuur op een piramide. De vorm wordt bereikt door medewerkers onderaan de grafiek te plaatsen met hun managers erboven. Deze eerstelijns supervisors beheren de dagelijkse operaties. Naar boven toe zien een kleiner aantal middle-managers het eerstelijnsmanagement over het hoofd: de middle-managers zorgen ervoor dat de bedrijfsdoelstellingen worden gehaald. Slechts een paar topmanagers houden toezicht op de middenmanagers. De eigenaar bekroont de piramide en behandelt bedrijfsbrede problemen en verreikende doelen. In een klein bedrijf is de structuur misschien minder populair, misschien met alleen een eigenaar-manager, assistent-manager en werknemers.

flows

Het organigram van een bedrijf kan stromen weergeven, zodat een eigenaar van een klein bedrijf grenzen en autoriteit kan communiceren met werknemers. De grafiek van de verticale structuur is gemakkelijk te begrijpen. Rechthoeken vertegenwoordigen posities. Verticale lijnen verplaatsen zich van de ene rechthoek naar de andere in een hogere rij, wat de juiste up-en-down communicatiestroom weergeeft. Deze regels leggen ook de commandostructuur vast, die van een medewerker helemaal naar de eigenaar stroomt. Besluiten en toezichthoudende autoriteiten lopen naar beneden. De duidelijk gedefinieerde commandoketen en communicatiestromen van de verticale managementstructuur bieden orde aan kleine bedrijven en helpen bij het creëren van werkgrenzen.

Kenmerken

Om duidelijke grenzen en verwachtingen voor ondergeschikten te bereiken, vertrouwt de verticale beheersstructuur op regels, beleid en procedures. Managers moeten deze limieten bepalen en afdwingen. Dit alles zorgt voor een rigide en voorspelbare bureaucratie, een die kan werken als een machine. Deze neiging tot machine-achtigheid maakt een bedrijf met een verticale managementstructuur 'mechanistisch' in tegenstelling tot 'organisch'. Organische bedrijven hebben weinig regels, weinig bureaucratie en meer flexibiliteit dan verticale managementstructuren. nadelen van mechanisatie tegen bedrijfsdoelstellingen.

Voors en tegens

Dankzij de mechanistische verticale structuur kunnen bedrijven betrouwbare, gestandaardiseerde producten en diensten produceren. Gespecialiseerde banen leiden tot efficiëntie, die zich leent voor massaproductie. Een groeiend bedrijf kan dan genieten van schaalvoordelen. Aan de andere kant, bureaucratie, rigiditeit, mechanisatie - deze belemmeren een klein bedrijf dat concurreert in een markt die snelle reactietijden vereist. Innovatie lijdt ook onder verticale managementstructuren, omdat werknemers zich moeten houden aan toegewezen taken. Kleine bedrijven die creativiteit en wendbaarheid nodig hebben, kunnen in plaats daarvan kiezen voor een organische structuur, zoals de teamstructuur, die weinig managementhiërarchie heeft en teams van medewerkers gebruikt om projecten en doelen te beheren.