Buitenlandse of Amerikaanse arbeidswetten

Buitenlandse arbeidswetten bieden over het algemeen veel meer bescherming voor werknemers dan arbeidswetten in de Verenigde Staten. Hoewel de Fair Labor Standards Act in de VS een minimumloon en overuren betaalt voor werknemers per uur, vereist dit niet dat bedrijven werknemers betalen die niet werken, en dit beperkt niet het aantal uren dat een bedrijf een werknemer nodig heeft werken. Australië, Zwitserland en de Verenigde Staten zijn de enige drie landen in de wereld die volgens de werkgelegenheidsdatabase van de Internationale Arbeidsorganisatie niet op zijn minst een wekelijkse pauze voor werknemers nodig hebben. Onder de landen van Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, zijn de Verenigde Staten het enige land dat geen betaalde vakanties of vakanties voor werknemers vereist.

Pauzes in de Verenigde Staten

Amerikaanse federale arbeidswetten verplichten werkgevers niet om pauzes aan werknemers te verstrekken en beperken niet het aantal uren dat een bedrijf een werknemer kan vragen om te werken, op voorwaarde dat de werknemer op passende wijze wordt gecompenseerd. Minder dan de helft van de staten eist dat bedrijven lunchpauzes geven aan werknemers, en slechts acht staten - Californië, Colorado, Kentucky, Minnesota, Nevada, Oregon, Vermont en Washington - eisen dat bedrijven werknemers rustpauzes bieden. Wetten voor werknemers jonger dan 18 jaar zijn verschillend en vereisen meestal pauzes voor minderjarigen.

Buitenlandse grenzen op uren gewerkt

Buitenlandse arbeidswetten zijn vaak veel meer beschermend voor werknemers in termen van het aantal uren dat ze kunnen werken en de soorten pauzes die bedrijven moeten bieden. In Mexico stelt de grondwet bijvoorbeeld maximaal acht uur vast voor ploegenarbeiders, maximaal zeven uur voor de nachtdienst en maximaal negen uur overuren per week. Voor elke zes dagen werk, moeten de werknemers van Mexico een vrije dag hebben.

Amerikaanse betaalde vakanties optioneel

De Verenigde Staten is het enige land met een geavanceerde economie dat volgens het Centrum voor Economisch en Beleidsonderzoek geen betaalde vakantie aan zijn werknemers garandeert. In de VS hoeven bedrijven hun werknemers niet te betalen wanneer werknemers niet werken, tenzij ze op afroep zijn. Geen enkel bedrijf is verplicht om betaalde vakanties aan te bieden aan werknemers of om haar werknemers te betalen voor federale of nationale feestdagen. Dit wordt beschouwd als een optionele personeelsbonus die werkgevers kunnen kiezen om te bieden. De wet schrijft geen extra beloning voor werknemers die op vakantie werken, tenzij dergelijk werk is overuren zoals gedefinieerd in staats- en federale wetgeving.

Vreemdelingenwet op vrije tijd

De meeste andere landen verplichten betaalde tijd voor werknemers. Duitsland en Spanje machtigen 34 dagen betaalde vakantie en vakantie voor elke werknemer per jaar; Italië en Frankrijk hebben 31 dagen betaald verlof nodig; België en Nieuw-Zeeland hebben 30 dagen nodig; Australië mandaat 28 dagen en de federale wet van Canada vereist 19 betaalde vrije dagen. Zelfs Japan, dat de reputatie van werkende werknemers tot het uiterste heeft, heeft 10 betaalde vakanties voor elke werknemer nodig.