Verklaar de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst

De Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst, afgekort als NAFTA, is een overeenkomst tussen de Verenigde Staten, Canada en Mexico die tarieven en rechten op de handel tussen de drie landen heeft afgeschaft. Handelsbarrières begonnen te dalen met ingang van 1 januari 1994 en werden volledig geëlimineerd op 1 januari 2008. Het kantoor van de handelsvertegenwoordiger van de Verenigde Staten (USTR) schrijft veel verbeteringen toe aan de NAFTA-bepalingen in de Amerikaanse economie.

feiten

Vrijhandelsovereenkomsten tussen landen zijn juridisch bindende verdragen, die een natie beletten om belastingen op geïmporteerde goederen op te leggen aan de andere naties in het verdrag. Deze belastingen worden rechten of tarieven genoemd en hebben de neiging de handel tussen landen te beperken, omdat de extra kosten worden doorberekend aan de consument, waardoor de vraag naar de geïmporteerde producten wordt gedrukt. Vrijhandelsovereenkomsten hebben de neiging om de internationale handel te vergroten, maar komen vaak onder vuur te liggen vanwege hun nadelige invloed op arbeidskrachten, gevestigde economische instellingen en het milieu.

Betekenis

De handel tussen de NAFTA-landen verdrievoudigde van 1993 tot 2007 en steeg van $ 297 miljard naar $ 930 miljard.

Tijdsspanne

De Verenigde Staten en Canada zijn eerder bilateraal vrijhandelsovereenkomsten aangegaan in 1989. De integratie van Mexico in de bestaande vrijhandelsstructuren werd opzettelijk tempo gezet over een periode van 15 jaar, bedoeld om overmatige verstoring van de drie economieën te voorkomen en Mexico tijd te geven. om binnenlandse normen te verbeteren om aan verschillende vereisten van de overeenkomst te voldoen.

Grootte

De drie landen in NAFTA zijn 's werelds grootste vrijhandelszone met 444 miljoen inwoners van deze landen voor een gecombineerd bruto binnenlands product van $ 17 biljoen per jaar.

overwegingen

Critici van NAFTA, zoals Public Citizen, zeggen dat de fout bij het creëren van een vrijhandelszone van deze omvang voortkomt uit de verschillende niveaus van ontwikkeling tussen de drie landen. Onder NAFTA zijn er beperkingen aan welke beperkingen kunnen worden opgelegd aan de invoer van goederen, die op hun beurt de doorgang en handhaving van de nationale milieu- en arbeidswetgeving kunnen beïnvloeden. De voordelen die USTR toekent aan NAFTA, kunnen afkomstig zijn van andere marktkrachten binnen de economie, en een grondige uitroeiing van alle handelsbelemmeringen was mogelijk niet noodzakelijk om het grootste deel van dat economisch voordeel te realiseren.