Discriminatie en intimidatie op de werkplek

Een aantal federale, staats- en gemeentelijke wetten verbieden discriminatie op het werk. In sommige gevallen zijn werkgevers en werknemers zich niet bewust van deze regels. Er zijn ook gevallen waarin werkgevers en werknemers zich ervan bewust zijn dat discriminatie een onwettige activiteit is; discriminatie op de werkplek kan echter worden beheerst en uiteindelijk worden geëlimineerd wanneer het wordt herkend en aangepakt door leiderschap van menselijke hulpbronnen.

Wat is discriminatie?

Discriminatie vindt plaats wanneer een persoon of een groep mensen wordt onderworpen aan oneerlijke behandeling op basis van factoren, zoals ras, huidskleur, geslacht, nationale afkomst, religie, leeftijd, seksuele geaardheid, handicap, etniciteit of veteranenstatus. Verschillende federale wetten behandelen elk type discriminatie. Titel VII van de Civil Rights Act van 1964 is een van de meest uitgebreide wetten die discriminatie op de werkplek verbieden. De Amerikaanse Equal Employment Opportunity Commission handhaaft titel VII, evenals andere wetten die discriminerende behandeling aanpakken. Staatscommissies voor mensenrechten die de statuten op staatsniveau aanpakken verbieden oneerlijke arbeidsvoorwaarden.

Discriminatie op de werkplek

Gezien het aantal klachten, rechtszaken en bemiddeling met betrekking tot discriminatie op de werkplek, zijn er eindeloze voorbeelden om te illustreren hoe discriminatie op het werk voorkomt. Stel dat er acht ingenieurs in dienst zijn van een bedrijf; er zijn zes mannelijke ingenieurs en twee vrouwelijke ingenieurs. Allen hebben identieke kwalificaties en referenties. De zes mannen ontvangen $ 50.000 per jaar en komen elk jaar in aanmerking voor een verhoging van 5 procent als hun functioneringsgesprek een bevredigende prestatie aangeeft. De twee vrouwen ontvangen $ 48.000 per jaar en komen in aanmerking voor een verhoging van 3 procent als hun prestatielating superieure prestaties aangeeft.

Toegegeven, dit is een flagrante voorbeeld van discriminatie op de werkplek, maar het helpt een beeld schetsen van discriminatie en hoe het wordt bestendigd in het bedrijfsleven. In dit geval worden de vrouwelijke ingenieurs duidelijk anders behandeld, op basis van geslacht. Dit voorbeeld schendt verschillende federale wetten: titel VII van de Civil Rights Act, de Equal Pay Act van 1963 en de Lilly Ledbetter Fair Pay Act van 2009.

Intimidatie die op de werkplek voorkomt

Wanneer het discriminerende gedrag groter is dan dat van het bedrijven van oneerlijke arbeidsvoorwaarden en escaleert tot gedrag dat verbaal en fysiek grof is, wordt het beschouwd als intimidatie. Veel gevallen van discriminatie op de arbeidsmarkt bevatten ook klachten over een "vijandige werkomgeving". Een vijandige werkomgeving wordt gecreëerd wanneer het slachtoffer van discriminatie zodanig wordt behandeld dat het moeilijk of onmogelijk is om haar taken te vervullen.

Antigescheidingswetten van Texas

Sectie 21.051 van de Texas Labour Code zegt: "Een werkgever begaat een onwettige tewerkstelling als het ras, de kleur, de handicap, de religie, het geslacht, de nationale afkomst of de leeftijd van de werkgever: (1) faalt of weigert een persoon in te huren, lozingen een persoon, of discrimineert op een andere manier tegen een persoon in verband met compensatie of de voorwaarden, voorwaarden of voorrechten van werk; of (2) een werknemer of sollicitant op een zodanige manier beperkt of segregeert of classificeert dat een persoon hierdoor van een baan wordt beroofd of de neiging heeft om deze te ontduiken of de status van een werknemer op een andere manier nadelig kan beïnvloeden. "

De Civil Rights Division van de Texas Workforce Commission handhaaft de wetten van de staat en onderzoekt klachten van werknemers die denken dat ze zijn gediscrimineerd.

overwegingen

Er zal nooit een remedie voor discriminatie zijn; Werkgevers kunnen werknemers echter informeren over de illegaliteit van discriminerende behandeling. Een goed begrip van verschillen in ras, cultuur, geslacht, nationale afkomst en andere factoren die los staan ​​van de beroepskwalificaties, zal sommige gevallen van discriminatie helpen voorkomen. De verantwoordelijkheid van de werkgever is om een ​​veilige werkplek te bieden, vrij van intimidatie en discriminatie.