De nadelen van holografische gegevensopslag

Naarmate de capaciteiten van harde schijven en andere opslagmedia toenemen, neemt ook de behoefte toe aan het archiveren van gegevens voor langdurige opslag. Rond 2007 ontstond een standaard voor een innovatieve technologie genaamd Holographic Data Storage. Vanaf 2013 is de technologie tot nu toe echter niet gecommercialiseerd. Gebrek aan compatibiliteit met bestaande formaten, hoge kosten en andere nadelen hebben de technologie minder aantrekkelijk gemaakt dan tape en andere alternatieven.

Holografische veelzijdige schijf

Een holografische veelzijdige schijf gebruikt twee lasers, rood en groen, om informatie bij hogere dichtheden op te slaan dan traditionele optische schijven. De rode laser zoekt gegevens; de groene laser leest de werkelijk opgenomen informatie van de schijf. Een optisch systeem combineert de twee kleuren in een enkele straal die alle gegevens van de schijf ophaalt. Het schema slaat maximaal 1, 6 Terabytes aan gegevens op op een schijf van 120 mm.

Technologische nadelen

In 2007 zouden de media voor HVD's ongeveer $ 160 kosten voor elke schijf, met schijven van ongeveer $ 16.000. De technologische verschillen tussen HVD's en andere optische schijven maken ze onderling onverenigbaar. Bovendien kunnen wijzigingen in opnametechnologieën ook opeenvolgende generaties HVD's incompatibel maken met elkaar, waardoor hun waarde als archiefmedium wordt verminderd. Lege HVD-media hebben een zeer korte houdbaarheid - drie jaar - die ook de archiveringswaarde in gevaar brengt.