Onderscheid maken tussen een planningsschema en vraagcurve

Een vraagcurve en een vraagplanning zijn essentiële instrumenten die door economen worden gebruikt om de relatie te beschrijven tussen de prijs van een item op de markt en de vraag van de consument naar dat item. Over het algemeen houdt een prijsstijging verband met een lagere vraag en is een prijsdaling gerelateerd aan de toegenomen vraag. Omgekeerd kan een toenemende vraag leiden tot een prijsstijging en omgekeerd. Het onderscheiden van een vraagcurve vanuit een vraagschema is over het algemeen een eenvoudige zaak.

1.

Bestudeer de informatie die aan u is gevraagd om te identificeren om te bepalen of deze in grafisch of tabelformaat is. Een vraagcurve presenteert gegevens als een grafiek en een vraagplanning toont gegevens in tabelformaat.

2.

Zoek naar de kenmerken van een vraagplanning als u gegevens in tabelformaat bekijkt. Een vraagplanning bevat paren gegevenspunten die de prijs voor een artikel identificeren en de hoeveelheid verkoop die tegen die prijs wordt verwacht. De prijs wordt vaak aangeduid als "P" en de hoeveelheid wordt "Q" genoemd, hoewel ook andere koppen kunnen worden gebruikt.

3.

Zoek naar de kenmerken van een vraagcurve als u gegevens in grafisch formaat bekijkt. Een vraagcurve geeft meestal een vloeiende curve of rechte lijnverhouding weer tussen de prijs, weergegeven op de Y-as (de verticale as) en het aantal op de X-as (horizontaal).

4.

Onderzoek uw gegevens voor combinatiepresentaties. Een grafiek kan een ingesloten tabel met gegevens bevatten, in welk geval het artikel zowel een vraagcurve als een vraagplanning is.